گنجور

شمارهٔ ۴۷

قلب مومن مراة الرحمن یقین
جز جمالش را مبین در وی یقین
ما سوایش جمله، از خود دور کن
تا جمالش را به بینی بالیقین
گر به بینی غیر حق ناچیز دان
زنگ زده آئینه مانده بالیقین
زنگ از دل دور کن صیقل بزن
لایزل لاصیقل آمد بالیقین
ذکر هُو را دم به دم باهُو بساز
تا ببینی نور آن اندر یقین
باجمال حق جمال الله بین
یار بین، حق بین مبین جز بالیقین

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: محمد عظیم

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

قلب مومن مراة الرحمن یقین
جز جمالش را مبین در وی یقین
هوش مصنوعی: قلب مؤمن، آئینه‌ای از رحمت خداوند است و تنها زیبایی او را می‌تواند به نمایش بگذارد.
ما سوایش جمله، از خود دور کن
تا جمالش را به بینی بالیقین
هوش مصنوعی: برای آنکه زیبایی او را به طور قطع ببینی، تمام حجاب‌ها و موانع را از خود دور کن.
گر به بینی غیر حق ناچیز دان
زنگ زده آئینه مانده بالیقین
هوش مصنوعی: اگر به غیر از حق، چیزی را ناچیز و بی‌ارزش ببینی، مانند این است که آینه‌ای زنگ‌زده را با یقین نگاه می‌کنی.
زنگ از دل دور کن صیقل بزن
لایزل لاصیقل آمد بالیقین
هوش مصنوعی: زنگ و کدری را از دل خود دور کن و با تلاش و کوشش، آن را صاف و درخشنده کن؛ زیرا به یقین، چیز زنگ‌زده و کثیف نمی‌تواند به خودی خود زیبا و درخشان شود.
ذکر هُو را دم به دم باهُو بساز
تا ببینی نور آن اندر یقین
هوش مصنوعی: همواره نام او را با محبت و توجه بر زبان بیاور تا روشنایی آن را در یقین و درک خود مشاهده کنی.
باجمال حق جمال الله بین
یار بین، حق بین مبین جز بالیقین
هوش مصنوعی: جمال الهی در دل یار روشن است، حق را باید با یقین مشاهده کرد و جز آن چیزی نمی‌توان دید.