هوش مصنوعی: در صبح، با جام شراب خوش‌آمد می‌گویم، و به چشمان منتظر خود که به وصال می‌انجامد، خوشامد می‌گویم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس مانند من نیست که به اسارت درد و رنج‌ها درآمده‌ام و سختی‌های زیادی را تحمل کرده‌ام، یا اینکه نور خوشبختی بر من بتابد.

هوش مصنوعی: در دل من آرزوی وصال تو وجود دارد و در مسیر انتظار، شب و روز با بی‌قراری سپری می‌شود. ای محبوب، خوش آمدی!

هوش مصنوعی: کسی نیست که در کنار ما شراب عشق را بنوشد. تو باده ای بده تا ما نیز با جامی خوش از آن نوشیم.

هوش مصنوعی: جانم از درد جدایی بسیار رنج می‌کشد و دل و جانم فدای آن می‌شود که آنچه می‌خواهم، به شکلی شایسته و خوشایند به من برسد.