هوش مصنوعی: وقتی با دوست مهربان صحبت می‌کنیم، جز نزدیکی و اتحاد چه چیزی می‌تواند باشد؟ زیبایی او بی‌نظیر است و مانند دانه‌های سمن که در کنار هم زلف و خال را می‌سازند، ویژگی‌هایش نیز خاص و شگفت‌انگیز است.

هوش مصنوعی: بی‌نظیر، خود را از هر چیزی بی‌نیاز می‌داند. در آنجا، سخن گفتن تشبیه و تمثیل بی‌فایده است و خیال در آن جا خام و ناپخته است.

هوش مصنوعی: می‌دانی که وقتی دسترسی به وصل و ارتباط نزدیک وجود ندارد، صحبت از کمال و تمامیت چه معنا دارد؟ عقل تو هنوز نارس است، پس چه لزومی دارد که درباره کمال سخن بگویی؟

هوش مصنوعی: هدف اصلی همه انسان‌ها و محبوب دل‌های عاشقان، چیزی فراتر از توصیف زیبایی و عظمت نیست.

هوش مصنوعی: ای دوست، اگر تو به دنبال چیز مورد علاقه‌ات هستی، نخست آن را بشناس، زیرا آنچه می‌جویی در واقع همان چیزی است که تو هستی. پس درباره‌ی حرف‌ها و جدل‌ها چه سخن می‌گویی؟