سلطان باهو » غزلیات » شمارهٔ ۱۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>پیش جانان گر بمیرم تا سزاواری مراست</p></div>
<div class="m2"><p>زانکه شیوه دوستی جز دوستان مردن خطاست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>یار را باید که خون ریزد به پیش دوستان</p></div>
<div class="m2"><p>تابزیر چشم بیند یار کین یار مراست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>غیر هرگز نیست باهُو در جهان جمله که اوست</p></div>
<div class="m2"><p>این حقیقت راس را جز دوستان فهم کراست</p></div></div>

شمارهٔ ۱۳

پیش جانان گر بمیرم تا سزاواری مراست
زانکه شیوه دوستی جز دوستان مردن خطاست
یار را باید که خون ریزد به پیش دوستان
تابزیر چشم بیند یار کین یار مراست
غیر هرگز نیست باهو در جهان جمله که اوست
این حقیقت راس را جز دوستان فهم کراست

هوش مصنوعی: در این بیت‌ها شاعر به اهمیت وفاداری و فداکاری در دوستی اشاره می‌کند. او می‌گوید که اگر لازم باشد، باید برای محبت و دوستی به خاطر یار خود از جان بگذرد. از نظر او، ارتباط واقعی و عمیق بین دوستان به معنای فداکاری و از خودگذشتگی است و کسی که این مفهوم را درک نکند، نمی‌تواند دوست واقعی باشد. شاعر به این نتیجه می‌رسد که جز دوستان واقعی، دیگران نمی‌توانند این حقیقت را درک کنند.

شمارهٔ ۱۱

شمارهٔ ۱۲

هوش مصنوعی: اگر برای محبوب بمیرم، این عمل شایسته‌ای است، زیرا در محبت، وفاداری و از خودگذشتگی برای دوستان ضروری است.

پیش جانان گر بمیرم تا سزاواری مراست

زانکه شیوه دوستی جز دوستان مردن خطاست

هوش مصنوعی: دوست باید به خاطر دوستانش فداکاری کند، حتی اگر این کار به قیمت رنجش او تمام شود، زیرا او باید نشان دهد که این دوست، متعلق به اوست.

یار را باید که خون ریزد به پیش دوستان

تابزیر چشم بیند یار کین یار مراست

هوش مصنوعی: غیر از او در این جهان کسی نیست که این حقیقت را بفهمد، جز دوستانش.

غیر هرگز نیست باهُو در جهان جمله که اوست

این حقیقت راس را جز دوستان فهم کراست

شمارهٔ ۱۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده