ملک‌الشعرا بهارشمارهٔ ۶۷
ای مادر اگر دسترسی داشتمی
سنگ سیه از گور تو برداشتمی
خود را گل و خاک تیره پنداشتمی
تنهات به زیر خاک نگذاشتمی
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای مادر اگر دسترسی داشتمی
سنگ سیه از گور تو برداشتمی
هوش مصنوعی: اگر به تو نزدیک بودم، سنگ سیاهی از قبرت برمی‌داشتم.
خود را گل و خاک تیره پنداشتمی
تنهات به زیر خاک نگذاشتمی
هوش مصنوعی: من خود را مانند گلی زودگذر و خاکی تیره احساس کردم و هرگز نمی‌توانستم تو را به حال خود در زیر خاک رها کنم.
حاشیه ها
1402/12/16 02:03
میرمجید صفوی
هزار شعر نخوانده میان دفتر شعرم
هزار بوسه به دستان تو بدهکارم
مجید صفوی