سلام
استاد ما (دکتر حسن احمدی گیوی) تعریف می کردن که این رباعی رو در جریان انتخابشون برای مقام ملک الشعرایی سرودن. به این ترتیب که اساتیدی که برای امتحان حضور دارن (هیئت ژوری) چهار کلمه کاملا نامتجانس عنوان می کنند و فرد امتحان شونده باید فی البداهه این چهار کلمه رو در هر یک از مصراع های یک رباعی به کار برد. چهار کلمه ای که برای استاد بهار مطرح کردند «اره، آینه، غوره و کفش» بوده که ایشان به خوبی از عهده برآمدند.

بنده به روایتی شنیده ام که روزی ملک شعرای بهار در جمعی از شعرا نشسته بوده اند که یکی از شاعران خطاب به حضرت محمد تقی بهار نطق می کند: چرا باید لقب ملک شعرا را به او بدهید.
اگر راست می گویید من چهار کلمه می گوییم، شما با آن شعری بگویید.
که در ادامه ملک شعرا خطاب به شاعر گستاخ این شعر را می سرایند.

سلام
در مصرع اول کلمه ی «احسنت» اشتباه املائی دارد. حرف «ن» قبل از «س» قرارگرفته.

این شعر بر وزن لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةِ الّا بِالله نیست.
چون1-آ2-ی3-نه4-نور5-خیز6-گش7-تی8-اح9-سنت10
لا1-حو2-ل3-و4-لا5-قو6-وة7-ال8-لا9-بل10-لاه11

باسلام. دوستی که مصرع اول را تقطیع کرده و گفته اند بر وزن لاحول ولا قوه الا بالله نیست. تقطیع را صحیح انجام نداده اند.
1- چون، 2- آ ، 3- یِ، 4 -نه، 5 -نو، 6- رِ ، 7- خیز، 8- گش، 9- تی، 10-اح، 11-سنت
لا1-، حو2-، لَ3-، وَ4-، لا5-، قو6-، وة7-، ال8-، لا9-، بل10-، لاه11-

لطفا املای احسنت را در مصرع اول تصحیح کنید .