ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۱۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>این قلب که محزون‌تر از او پیدا نیست</p></div>
<div class="m2"><p>وین چشم که پر خون‌ تر از او پیدا نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دانی ز چه آن شکسته وین خونین است</p></div>
<div class="m2"><p>زان حسن که افزون‌تر از او پیدا نیست</p></div></div>

دیوان اشعار ملک الشعرای بهار (بر اساس نسخه چاپ ۱۳۴۴) - تصویر ۱۱۴۴

شمارهٔ ۲۰

این قلب که محزون تر از او پیدا نیست
وین چشم که پر خون  تر از او پیدا نیست
دانی ز چه آن شکسته وین خونین است
زان حسن که افزون تر از او پیدا نیست

هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ قلبی غمگین و چشمی پر از اشک و خون است. شاعر می‌گوید که هیچ‌چیز به اندازهٔ این قلب محزون و این چشم پر درد یافت نمی‌شود و به بیان این می‌پردازد که این غم و شکستگی ناشی از زیبایی بی‌نظیری است که در اطراف او وجود دارد.

شمارهٔ ۱۸ - در مرگ پدر

شمارهٔ ۱۹

هوش مصنوعی: این دل به شدت غمگین‌تر از هر دل دیگری است و این چشم‌ها پر از اشک‌تر از هر چشم دیگری هستند.

این قلب که محزون‌تر از او پیدا نیست

وین چشم که پر خون‌ تر از او پیدا نیست

هوش مصنوعی: می‌دانی چرا این دل شکسته و این چشم‌ها پر از اشک است؟ به خاطر آن زیبایی است که هیچ زیبایی دیگری به پای آن نمی‌رسد.

دانی ز چه آن شکسته وین خونین است

زان حسن که افزون‌تر از او پیدا نیست

شمارهٔ ۱۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده