ملک‌الشعرا بهارشمارهٔ ۱۸ - در مرگ پدر
در ماتمت ای ملک، ملک خون بگریست
وز سوز تو در افق فلک خون بگریست
تا خاک‌نشین شدی تو ای گنج کمال
زین غصه سماک بر سمک خون بگریست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
در ماتمت ای ملک، ملک خون بگریست
وز سوز تو در افق فلک خون بگریست
هوش مصنوعی: ای ملک، به خاطر اندوه تو، آسمان به گریه افتاد و از حرارت درد و غم تو، افق نیز پر از خون شد.
تا خاک‌نشین شدی تو ای گنج کمال
زین غصه سماک بر سمک خون بگریست
هوش مصنوعی: ای گنجی که به مقام کمال رسیدی، حالا که در خاک فرو رفته‌ای، از غصه سماک (ستاره‌ای در آسمان) بر سمک (که به نوعی از جانواران اشاره دارد) گریه کرد.
حاشیه ها
1397/02/11 19:05
حسنک وزیر
در ماتمت ای مُلک! مَلَک خون بگریست
مصرع اول به این صورت باید اعراب گذاری شود تا هم معنی و هم، وزن، درست از آب دربیاید.
1397/07/26 08:09
هادی
سلام
به نظر میاد اعراب گذاری درست اینجوری است:
در ماتمت ای مَلِک، مَلَک خون بگریست...