هوش مصنوعی: در زمان‌های قدیم، پادشاهی وجود داشت که به خوردنی‌ها و طلا و نقره علاقه‌مند بود.

هوش مصنوعی: تو با وجود لاغری، به چاقی می‌غالی و این واقعاً جای تعجب است که بر لاغری‌ات این همه شگفتی و جذابیت وجود دارد.

هوش مصنوعی: افرادی که عقل و دانش دارند، حتی اگر از نظر جسمی بزرگ و فربه باشند، نشان‌دهندهٔ خوبی برای آن‌هاست. اما اگر ظاهری بزرگ و فربه داشته باشند ولی فاقد دانش و فهم باشند، در واقع کم‌ارزش و لاغر به حساب می‌آیند.

هوش مصنوعی: کدوی چاق و بی‌مغز ارزشی ندارد، اما یک مروارید لاغر و کم‌حجم به اندازه یک جواهر ارزشمند است.

هوش مصنوعی: از دو دنیا فقط نقره و طلا برای اوست و بس، و از سلطنت فقط تاج سر اوست و بس.

هوش مصنوعی: سلطنت و فرمانروایی او از حد و اندازه فراتر است، اما کسی که با دیدی محدود و تنگ‌نظر به آن نگاه می‌کند، نمی‌تواند واقعیات آن را درک کند.

هوش مصنوعی: محصول مردم در هر گوشه‌ای سرگردان شده و به باد رفته، اما پادشاه از مزرعه خود راضی و خوشحال است.

هوش مصنوعی: کشور به خاطر ظلم و ستم وزیران خراب شده است، اما خوشبختانه درختان و محصولات در انحصار شاه خوب و نیکو هستند.

هوش مصنوعی: کشاورز به خاطر وضعیت نگران‌کننده‌اش گریه می‌کند، اما شاه از برداشت خوب همین سال خوشحال است.

هوش مصنوعی: طلا و نقره را که به هم آورده‌اند، مانند قرض‌ی که یهودی می‌دهد، پس بعد از آن به افزایش و سود می‌رسد.

هوش مصنوعی: نه نگران مردم هستم و نه نگران کشور، از جزئیات و کم و زیاد وضعیت کشور بی‌خبرم.

هوش مصنوعی: کسی که فقط به فکر کسب سود و جمع‌آوری پول است، و از نداشتن عظمت و بزرگی رنج می‌برد، مانند قطره خونی است که در روز جنگ بر زمین می‌افتد.

هوش مصنوعی: نه به خاطر صلح و آرامش، وزیری فریبنده وجود دارد و نه به خاطر جنگ، سوار دلیری.

هوش مصنوعی: آدم‌های ژنده‌پوش و خسیس، به خاطر حرص و طمعشان، هیچ وقت از دنبال کردن ثروت بازنمی‌ایستند و همیشه در تلاش برای به دست آوردن پول هستند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که از نظر ارزش و اهمیت، همه چیز در زندگی محدود به طلا و ثروت است و هیچ چیزی جز طلا وجود ندارد. نگاه به دنیا فقط از منظر ثروت و زرنگی است و دیگر موارد، در مقایسه با طلا، رنگی ندارند.

هوش مصنوعی: انسان‌های حریص و بی‌رحم، چه در مقام پادشاه، چه کشاورز و چه تاجر، همگی دلی پر از تاریکی و ناپاکی دارند.

هوش مصنوعی: وقتی تاجران و کشاورزان فعالیت‌های خود را انجام می‌دهند، آیا بهتر نیست که یک پادشاه به دنبال پناهگاهی برای خود باشد؟

هوش مصنوعی: پادشاه تلاش می‌کند تا به دنبال پول و ثروت باشد، اما در عوض به هنرمندان اهمیت داده و به آن‌ها پاداش می‌دهد.

هوش مصنوعی: گاهی به سپاه می‌دهند که راه را فراهم کنند و گاهی به مردم، که به او پاداشی بدهند.

هوش مصنوعی: پادشاهی که با یک دست طلا و نقره می‌دهد، با دست دیگر آن‌ها را پس می‌گیرد.

هوش مصنوعی: من غلام پول و ثروت نیستم و به خاطر این موضوع، هیچ‌گاه زیر سلطه و فرمان شاه و حاکم نمی‌روم.

هوش مصنوعی: گنجی را پیدا کردند و سپاهی را شکل دادند، اما بدون داشتن یک فرمانده، نظم و قانون حاکمیت به هم ریخت.

هوش مصنوعی: فرمانروا خشمگین شد و روز به تیرگی گرایید، ستاره‌ای که برای جهان روشنی می‌بخشید، پنهان گشت.

هوش مصنوعی: مردم به سرعت به سوی درگاه kings حرکت می‌کنند و با خشم به او نگاه می‌کنند. شاهی که دیدی تنگ و محدود دارد.

هوش مصنوعی: شخصی با تعداد کمی از خدمتکاران دل خسته و با تعدادی صندوق پر از طلا و ثروت زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: هر یک از صندوق‌های زر به دلیل سنگینی بارهای گرانش، خم شده‌اند.

هوش مصنوعی: یکی از آن سه نفر از شدت درد و اندوه آهی کشید و بار سنگینی را که بر دوش داشت رها کرد.

هوش مصنوعی: گفت به صندوق که ای گنج زر، نتیجه‌ی تلاش و زحمت من است.

هوش مصنوعی: مردم آمدند و در کوچه‌ها به هم ریختند، ای خداوند! از من بگوید.

هوش مصنوعی: هر چه در اینجا هست، اگر پادشاه آن را با شمشیر و سواری تقسیم کند، به حقیقت ارزش بیشتری پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: امروز حال او بهتر از گذشته است و خفت و خواری که تجربه کرده، دیگر به آن شدت نیست.

هوش مصنوعی: ثروت و سرمایه‌ای که برای دستیابی به قدرت و مقام است، اگر خرج نشود و به کار نیفتد، به‌درد نمی‌خورد و خود بار سنگینی خواهد بود.