هوش مصنوعی: زن قاضی ری به پسرش می‌گوید: این همه بی‌توجهی و غفلت تا کی ادامه خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: گفتم اگر سختی‌ها و زحمت‌ها را تحمل کنی، به دست می‌آوری. اگر تلاش کنی، نتیجه‌اش بیشتر از آن چیزی خواهد بود که فکر می‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر به نفع دیگران کار کنی، خودت را در میان بهترین‌ها قرار می‌دهی.

هوش مصنوعی: اگر از زحمت و تلاش خود بهره‌مند شوی و دنبال گنج و ثروت باشی، نامت به خوبی در دل‌ها خواهد ماند و معروف خواهی شد.

هوش مصنوعی: اگرچه این گزینه دوم نشانه‌هایی از بهتر بودن دارد، اما همچنان از تنبلی و بی‌تعهدی بهتر است.

هوش مصنوعی: تو نه به فکر خیر دیگران هستی و نه برای خودت دغدغه‌ای داری.

هوش مصنوعی: تو نه انسانی با شجاعت و فداکاری، بلکه فقط شخصی بی‌هنر و بدون ویژگی‌های برجسته‌ای.

هوش مصنوعی: به رفتن به مدرسه به‌عنوان یک وسوسه نگاه کرده‌ای و در واقع مشکل اصلی تو از همان ابتدا و از خود مدرسه آغاز شده است.

هوش مصنوعی: تو هیچ ترسی از مدیر نداری و درسی را که باید بیاموزی، به راحتی فراموش کردی.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اکنون بی‌هنری و ناتوانی تو نتیجه حاکمیت بر دلت است؛ اگر دانش و آگاهی هم داشته باشی، فقط در قلبت وجود دارد و به‌طور عملی نمی‌تواند نمایان شود.

هوش مصنوعی: بدون داشتن ویژگی‌های حقیقی و نقص‌هایی، به گونه‌ای دیگر در فن سخن‌وری و شوخی شناخته شدی و به شکلی برجسته درآمدی.

هوش مصنوعی: هرگز تصور نکن که همیشه مادر در کنار توست و پدرت زنده است.

هوش مصنوعی: به خاطر پدرت، دیگر هیچ جایگاهی در ادارات باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: اگر کسی به فقیران کمکی نکند، بهتر است که به آنها چیزی هم ندهد.

هوش مصنوعی: در یک تصادف، آن خر در آنجا بود و چشم فرزند به سوی پدرش بود.

هوش مصنوعی: پسرک به خر چشم دوخته و به نصیحت مادرش توجهی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: گفت با مادرم، در این لحظه کوتاه که تو به من نصیحت می‌کردی.

هوش مصنوعی: هرچند همیشه به تو گوش می‌دادم و به سخنانت توجه می‌کردم، اما با دقت و تفکر، آن‌ها را به حساب آوردم.

هوش مصنوعی: شصت و دو مگس از زیر شکم خر پرواز کردند و به سمت دیگری رفتند.

هوش مصنوعی: من هر بار به سرعت همه را شمردم و تعداد آنها شصت، یا شاید شصت و دو، یا شصت و سه بود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو نگویی من مثل یک حیوان هستم و نادان و احمق به نظر می‌رسم.

هوش مصنوعی: مادرش به شدت بر سرش ضربه زد و به او دشنام داد و به خانواده‌اش نیز توهین کرد.

هوش مصنوعی: او به حق می‌گوید که فرزند من نفرزند واقعی است، بلکه مانند کره‌ای از خر به دنیا آمده است.

هوش مصنوعی: نفس کثیف و روح خطرناک تو هستند که قابل احترام نیستند و بر آنها افسوس می‌خورم.

هوش مصنوعی: بگذارید که مرده‌شور بدنم را ببرد و سگ وحشی این رحمم را پاره کند.

هوش مصنوعی: به مانند تو، افرادی بی‌ارزش و بی‌تمکین همچون خر و سگ به دنیا می‌آیند.

هوش مصنوعی: در آن ترس و وحشت، مادر فرزندش را با صدای بلندی از انتهای کوچه صدا می‌زند.

هوش مصنوعی: پای جوانان به خاطر صدای سوت عوانان به حرکت درآمد و به جنب و جوش افتاد.

هوش مصنوعی: پسرک که هنوز خواب از چشمانش نرفته بود، تمام توجه مادر به تماشای او بود که در لب بام ایستاده بود.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که شخص از دیدن منظره‌ای زیبا لذت زیادی برده و این لذت باعث شده است که در آتش خشم خود غرق شود و به سمت آسمان پرواز کند. به عبارتی دیگر، زیبایی چشم‌نواز باعث می‌شود که او لحظاتی از خشم و ناراحتی خود دور شود و به احساسات مثبت و دلپذیری که در آن لحظه دارد، بپردازد.

هوش مصنوعی: خر و پسر را به کناری گذاشت و بر روی سقف رفت و به نظاره نشسته است.

هوش مصنوعی: در آن منطقه ناگهان پسری بود که به طرز خاصی زیبایی و جذابیت خود را به نمایش می‌گذاشت و توجه دیگران را جلب می‌کرد.

هوش مصنوعی: شخص نالایقی که از حقیقت دور است، شایستگی رهبری و منصب‌های مهم را ندارد.

هوش مصنوعی: اما در کشتن عاشقان، مژگان مانند تیر و نگاه مانند شمشیر است.

هوش مصنوعی: مو و زلفی به رنگ تیره‌ی شب قدر و چهره‌ای به روشنی ماه کامل.

هوش مصنوعی: در یک لحظه و با یک نگاه، به این سرعت به عمق دل و وجود انسان نفوذ می‌کند.

هوش مصنوعی: زنی شوهرش را در کوچه دید که با یک پسر جوان روی به روی هم ایستاده‌اند.

هوش مصنوعی: شخصی به خاطر شرمندگی و احساس ناامیدی در وضعیتی سخت و مشکل قرار گرفته و دچار اشتباه شده است.

هوش مصنوعی: پسرک وسط کوچه به خاطر عصبانی شدن به او توهین کرده و به سمتش پرید.

هوش مصنوعی: خانم به خاطر حرص و طمع خود، از روی بام به سمت پایین پریده و در کوچه به زبان بد و ناسزا می‌زند.

هوش مصنوعی: او به همسرش می‌گوید: ای قاضی ری، این نمایش بی‌پایان چه زمانی ادامه خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: گاهی باید به زن و بچه‌ات توجه کنی، شرم‌ات کجا رفته و به آن‌ها اهمیت بده.

هوش مصنوعی: در دوران پیری، چه نیازی به این همه حاشیه‌روبی و افاضات بیهوده داری؟

هوش مصنوعی: تو چه حرف‌هایی با این پسر می‌زدی که این قدر بی‌پناه و بی‌رمق است؟

هوش مصنوعی: او خندید و به خانم گفت: تا کی می‌خواهی این حرف‌های بی‌خود را بزنی؟

هوش مصنوعی: اگر تو به خاطر این که من اهل بازی‌های کودکانه هستم، دق کنی، پس به من بگو چه نوع بازی‌ای باید انجام دهم؟

هوش مصنوعی: زن با خنده به خانه رفت و شوهرش هم در پی او وارد شد.

هوش مصنوعی: ناگهان هر دوی آن‌ها چیزی را دیدند که به شدت غیرقابل تصور و حیرت‌آور بود.

هوش مصنوعی: هر دو آنجا مردی را دیدند که به شکلی جوانمردانه بر روی خر نر نشسته بود.

هوش مصنوعی: خانه وقتی که از دیگران خالی باشد، فرصتی برای گوسفند پیدا شده است که در آنجا بچرد.

هوش مصنوعی: مادر از شدت احساس و ناراحتی بی‌خبر شد و برای آرام کردن خود، فرزندش را در آغوش گرفت.

هوش مصنوعی: زمانی فرصتی برای آشتی فراهم شد و در این میان یک واسطه‌گری انجام گرفت.

هوش مصنوعی: یک‌بار دیگر، دلش برای همسرش سوخت و شروع به بوسیدن او از سر و صورتش کرد.

هوش مصنوعی: او به معشوقش می‌گوید که کمتر جلب توجه کن و برای من آرامش بیشتری ایجاد کن و بی‌دلیل نگران نباش.

هوش مصنوعی: پسرکی که تو هستی، مادرش گاهی بر بام می‌رود و گاهی به زیر.

هوش مصنوعی: پدرش هم مثل من درگیر مشغله‌ها و مسئولیت‌هاست، همچنان که من در سن شصت سالگی هنوز سرگرم بازی‌های کودکانه‌ام.

هوش مصنوعی: کشوری که در آن هیچ‌گونه علمی وجود ندارد و مردمش از انصاف و آداب و رسوم خالی هستند.

هوش مصنوعی: حکومتی دچار آشفتگی و بی‌ثباتی است، و عالمانی که بی‌فکر و ناتوان به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: مدیران مدارس، مانند افراد با تجربه و حیله‌گر، در واقع آموخته‌ها و دانش‌ها را به شیوه‌ای سرگرم‌کننده و جالب به دیگران منتقل می‌کنند.

هوش مصنوعی: وزرا از زیبایی و فریبندگی خوششان می‌آید و وکلا هم به گرفتن رشوه تمایل دارند.

هوش مصنوعی: این وضعیت نادانسته به وجود آمده و هیچ‌کاری نمی‌تواند کرد. حتی اگر همسایه مشکلی داشته باشد، باز هم نمی‌توان کاری انجام داد.