هوش مصنوعی: برای اینکه به مقام و نتیجه‌ی خوبی دست پیدا کند، باید سختی‌ها و تنبیه‌ها را تحمل کند.

هوش مصنوعی: مجرمی که از عمل خود پشیمان نیست، راهی جز قدرت و نیروی بازو برایش وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر دزدی به خطاهای خود اعتراف نکند، باید با پافشاری و درخواست از او خواسته شود که اقرار کند.

هوش مصنوعی: در شب‌هایی که مورد آزار و شکنجه قرار می‌گیرد، گاهی به او نمرهٔ یک می‌دهند، انگار که این وضعیت عذاب‌آور را عادی می‌سازند.

هوش مصنوعی: یک شب در آن مخفی‌گاه می‌ماند و به سبب شدت خستگی، دچار فرسودگی می‌شود.

هوش مصنوعی: می‌دانی الان که در آن مکان چه کسی هست؟ جز انسان‌های آزاد، کسی دیگر در آنجا نیست.

هوش مصنوعی: اگر کسی مجرم باشد و مرتکب جرمی شود، پس از مدتی او از جامعه کنار گذاشته می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که آزادمنش است و به روش خود پایبند است، در حقیقت در دام محبوبیت و شهرت گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: در اینجا سخن از عمیق بودن و ارزشمند بودن یک چیز مطرح شده است. گفته می‌شود که این چیز به قدری اهمیت دارد که نه تنها زیبایی‌های زودگذر، بلکه سال‌ها و زمان‌های طولانی را در خود جای می‌دهد. به نوعی، این نشان‌دهنده‌ی یک عمق و پایداری است که فراتر از زیبایی‌های موقتی و سطحی است.

هوش مصنوعی: حالتان از کسانی که در گور هستند، بدتر است؛ زیرا آن‌ها جان خود را می‌کشند و به زندگی در قبر ادامه می‌دهند.

هوش مصنوعی: تمامی عاشقان در انتظار مرگ هستند و مرگ نیز با ناز و تکبر، روی خود را به آن‌ها نشان نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: دوزخی که گفته‌اند جایی است بسیار سخت و عذاب‌آور، به‌ویژه اکنون که فصل گرما فرارسیده است.

هوش مصنوعی: باید در آن مکان تحمل و صبر را پیشه کند تا خداوند راهی را برای او فراهم کند.

هوش مصنوعی: یا از آن درد و رنج به مرگ نجات یابد، یا اینکه او را بی‌دلیل رها کنند، در حالی که نابینا و بیمار است.

هوش مصنوعی: ممکن است کسی به طور ناگهانی بیفتد و بیمار شود، که در این صورت مشکلات و دشواری‌هایی برای او به وجود خواهد آمد و چاره‌ای جز تحمل آن نیست.

هوش مصنوعی: او را به مکان خطرناکی می‌برند که پر از مکاران و دانایان شرور است.

هوش مصنوعی: هر کسی که در کنار دانشمند و آگاه قرار می‌گیرد، به کجا می‌تواند برود؟ زیرا خداوند خود آگاه و دانا است.

هوش مصنوعی: روزی عالم بزرگواری پیش من آمد و گفت: خودت را به ناراحتی و بدحالی نزن.

هوش مصنوعی: وقتی به بیمارستان می‌روی، همراه با شراب و خوشی‌ها می‌شوی.

هوش مصنوعی: چون در سرای من نان تو وجود دارد، در آنجا غرق در چربی و چمک است.

هوش مصنوعی: گفتم که اهل شراب و خوشگذرانی نیستم، و بنده‌دار بیمارستان و درمانگاه هم نیستم.

هوش مصنوعی: بدن من در سلامت است و حال خوبی دارم؛ تو بر یخ سکه‌ای انداخته‌ای و تقصیر از خودت است.

هوش مصنوعی: مجرمان نیز در آنجا وجود دارند و دست و پایشان به زنجیر کشیده شده است.

هوش مصنوعی: اگر فردی به خاطر عمل خود مجرم شناخته نشود، به او شکنجه‌هایی آسیب‌زننده تحمیل می‌کنند.

هوش مصنوعی: دستی از روی شانه رد می‌شود و دستی دیگر از پشت سر می‌چرخد.

هوش مصنوعی: آن دو ساق را با زنجیری از فولاد به هم می‌بندند.

هوش مصنوعی: استخوان‌های پا، دست و کتف از این فشار و زخم‌های سخت به شدت دردی را تجربه می‌کنند.

هوش مصنوعی: عضلاتش به حالت انقباض در می‌آید و استخوان‌ها نیز به شدت به هم فشار می‌آورند.

هوش مصنوعی: رود وقتی که از گرما و درد بی‌خبر است، به آرامی جریان دارد، اما وقتی به حال خود آید و از دردش آگاه شود، شروع به سر و صدا و ناآرامی می‌کند.

هوش مصنوعی: هر چه لازم است بیان شود، به سمت بله و نه نمی‌رود و در نهایت به همین حقیقت می‌رسد.

هوش مصنوعی: کارهای ناپاک و پنهانی بالاخره آشکار می‌شود، همچنین کارهایی که انجام نشده‌اند نیز در نهایت به وضوح خواهند رسید.

هوش مصنوعی: اگر اعمالی که انجام نشده‌اند بیان شوند، باید مانند کارهایی که انجام شده‌اند، مورد توجه قرار گیرند.

هوش مصنوعی: اگر کسی تحملش به شدت افزایش یابد، برای او عاملی فراهم می‌شود که به آن کمک کند.

هوش مصنوعی: دست‌های خمیده را با کمند بپیچید و حلقه‌ای درست کنید.

هوش مصنوعی: او را بر داربستی بالا می‌کشند و می‌گوید که دیگر قدرت گفتن ندارد.

هوش مصنوعی: گاه با زبان تند و تیز یا انتقاد و تذکر او را متوجه اشتباهاتش می‌کنند تا از رفتار نادرستش دست بردارد.

هوش مصنوعی: بسیاری هستند که بی‌گناهی آن‌ها دیده نمی‌شود و به دلیل این ناعدالتی، به مرگ دچار می‌شوند.