هوش مصنوعی: خرد و انصاف و صداقت ویژگی‌های مثبت و خوب هستند، در حالی که ناآگاهی و نقص‌ها به عنوان ظلم و بی‌عدالتی شناخته می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر شخصی هیچ دانشی نیاموزد و از ادب نکته‌ای یاد نگیرد، عاقل نخواهد بود.

هوش مصنوعی: در این دنیا، انسان تلاش می‌کند تا مسیر درست را پیدا کند و از اشتباهات و انحرافات دوری کند.

هوش مصنوعی: اگر پادشاه کشورش با درایت و عدالت خود بر تخت بنشیند، جامعه‌اش به سمت ترقی و آرامش خواهد رفت.

هوش مصنوعی: اگر انسان با کسانی که اخلاق نیکو دارند، معاشرت کند و با آن‌ها رابطه خوبی داشته باشد، رابطه‌اش هرچند که ضعیف باشد، هرگز قطع نخواهد شد، حتی اگر ظاهراً به نازکی مو باشد.

هوش مصنوعی: اگر مردم رشته‌ای را بکشند و رها کنند، او (محبت یا دوستی) آن را نگه‌داشت می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که عقل و انصاف ندارد، به طور طبیعی در فهم و برداشت مسائل ناتوان است، حتی اگر زیادی هم مطالعه کند.

هوش مصنوعی: اگر علم او در حد زنبور عسل و یا سوسن باشد، حتی اگر به خورشید نیز برسد، باز هم دنیا به حساب نمی‌آید.

هوش مصنوعی: باید از دانش‌های اصلی و بنیادی انتخاب کند که با تصور و آرزوی خود هماهنگ باشد.

هوش مصنوعی: کسی که در دلش هم افکار بد و هم خوب وجود دارد، در واقع درونش جنگی میان دیو و فرشته در جریان است.

هوش مصنوعی: دانش او با کمک عقل و نیروی خدایی از چنگ شیطان رهایی می‌یابد و در وجودش ویژگی‌های فرشته‌گون باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: کسی که از ابتدا فرشته است، با دانایی و کارهای نیک از مقام ملک (مادی) عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: ای کاش از آن انسان بدطینت آگاه به علم و دانش خبری نبود، زیرا که او می‌تواند بر دیگران آسیب بزند.

هوش مصنوعی: دانش‌آموزی که نادان، پست، بی‌کتاب و شرور است، ظالم، پست‌فطرت، طماع و فریب‌خورده نیز هست.

هوش مصنوعی: بیش از حد طمعکار و حریص به شهوت و انتقام، نه به شرافت توجهی دارد، نه خرد و عقل را در نظر می‌گیرد، و نه به عدالت و دین اهمیت می‌دهد.

هوش مصنوعی: از حیا، احترام، مردانگی و راستگویی بیزارم، مانند دیوانه‌ای که از بی‌حالی و ناتوانی گریزان است.

هوش مصنوعی: او دچار خیال باطل و خودپسندی شده است و سرش مانند گنبدی بزرگ و محکم به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: شخصی در گوش او سخنی گفته است که او را مجذوب و شگفت‌زده کرده، به طوری که به او ایمان آورده که فردی بسیار باهوش و نابغه وجود دارد.

هوش مصنوعی: این شعر درباره این است که آسمان به خاطر مکر و حیله‌هایی که دارد، گهگاهی با انسان هم‌دست می‌شود و به او یاری می‌کند. به عبارتی، برخی اوقات اوضاع به نفع انسان تغییر می‌کند و او احساس می‌کند که از حمایت آسمانی برخوردار است، حتی اگر این یاری به دلیل تدبیر و فریب‌کاری باشد.

هوش مصنوعی: چند نفر نادان از راهی نادرست و با فریب و تقلب به جلو می‌روند و از حقیقت دور می‌شوند.

هوش مصنوعی: داریوش را به عنوان وارث کورش و جمش می‌دانند و او را بزرگ و محترم خطاب می‌کنند.

هوش مصنوعی: آدمی که از دین و ایمان خود بهره‌ای نمی‌برد، در جهل و نادانی راه خود را گم می‌کند و به سرنوشت خوبی نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: نمی‌شود که ابن سعد، سرپرست سپاهش، شمر لعنتی باشد که جلوی او را بگیرد.

هوش مصنوعی: سیل مانند به هر سمتی می‌ریزد و هیچ چیزی نمی‌تواند در برابر آن مقاومت کند.

هوش مصنوعی: اگر رنج و مشکلاتی که بر ما حاکم است از هم بگسلند و برطرف شوند، ما با تمام قدرت و شوق به آزادی و حقیقت دست خواهیم یافت.

هوش مصنوعی: اصول و ارزش‌های قدیمی را کنار بگذارد و روش‌های جدید و واضحی را معرفی کند.

هوش مصنوعی: افراد عاقل و دانشمندان را از خود دور می‌کند و باعث می‌شود که نسبت به خود احساس ناخوشایندی داشته باشند.

هوش مصنوعی: دوستان ابتدا نصیحت می‌کنند و افراد خردمند پیشنهادهای مفیدی ارائه می‌دهند.

هوش مصنوعی: او از نصیحت‌ها ناراحت می‌شود و به دوستانش می‌گوید که از او دوری کنند.

هوش مصنوعی: مردان با فضیلت و صاحب‌نظران را به پیش می‌برد و افراد نالایق و بی‌تجربه را کنار می‌زند.

هوش مصنوعی: مردم به خاطر ترس از خطر سکوت می‌کنند، اما برخی هنوز درباره‌ی چیزهای بی‌ارزش و ناچیز صحبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: هرچه افراد با تجربه و دانا کمتر صحبت کنند، افرادی که کمتر از آن‌ها می‌دانند بیشتر به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات افراد عادی و بی‌تجربه می‌توانند به کارهایی که به مهارت و تخصص نیاز دارد، رسیدگی کنند و در نتیجه نتیجه‌ی خوبی به دست آید.

هوش مصنوعی: وقتی زمانه به سمت ناپسند پیش برود، افراد بی‌ارزش و بدرفتار قدرت می‌گیرند و برعکس، افراد با شخصیت و بافضیلت در خطر خواهند بود.

هوش مصنوعی: دور و بری‌های چاپلوس به سمت او می‌آیند، ولی عارفان واقعی از وطن و سرزمین خود دور می‌شوند.

هوش مصنوعی: آزادی از اصول خود کنار گذاشته می‌شود و شیوه‌های مردانگی و بزرگواری نیز به فراموشی سپرده می‌شوند.

هوش مصنوعی: نانجیبان و بی‌مقدار به جان مردم می‌افتند و جماعت هم در زرق و برق و ظواهر دنیوی غرق می‌شوند.

هوش مصنوعی: به مرور زمان، تعداد فقیران افزایش می‌یابد، در حالی که ثروت پادشاه و وزیران روز به روز بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: پول و ثروت مردم یک شهر به تدریج برای ساختن یک کاخ بزرگ و مجلل صرف می‌شود، به طوری که جیب آنها خالی می‌ماند.

هوش مصنوعی: مردم تحت تأثیر و نظارت قرار می‌گیرند و از مقام و عزت خود دور می‌شوند و به دور از اصول و ارزش‌ها زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: پیشداوری و دروغ و نیرنگ و عیب‌جویی، حسد و تمایلات ناپسند و فریبکاری.

هوش مصنوعی: این همه عادت به کارهای عمومی تبدیل می‌شود و باعث می‌شود که مسئولان و کارفرمایان در کشور به شیوه‌ای خاص عمل کنند.

هوش مصنوعی: زیردستان به رفتار شاه نگاه می‌کنند و بر اساس آن، اقدام به تقلید می‌کنند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به زیبایی و کمال خود، مانند گل که بخشش و نیکی را نمایان می‌سازد، نمی‌تواند به دیگران کمک کند.

هوش مصنوعی: زمانی که در برکه‌ای آشفتگی به وجود آید، ناپاکی‌ها و زشتی‌ها خود را نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در اعماق آب باشد، نهایتاً لجن و کثیفی را به سطح می‌آورد و محل زندگی‌اش را آلوده می‌کند.

هوش مصنوعی: آب زلال و صاف یک آبدان ممکن است به طور ناگهانی به سیاه و تیره تبدیل شود.

هوش مصنوعی: این تغییر و تحول، تاثیری عمیق بر فرهنگ و آداب و رسوم کشور خواهد گذاشت و این روند را در جامعه گسترش خواهد داد.

هوش مصنوعی: مردم کشور به مدت چند سال به راه نادرست و گمراهی می‌افتند، آن‌گونه که در دل جهل و اشتباه خود غرق می‌شوند.

هوش مصنوعی: به مدت صد سال انصاف و دیانت را به جای خود برنمی‌گردانی.

هوش مصنوعی: یک لکه که به سرعت بر روی پارچه‌ی ابریشمی بروز می‌کند، مانند قطره‌ای است که از نوک قلم می‌چکد.

هوش مصنوعی: اگر با صد راه هم خود را تغییر دهی، دیگر هیچگاه به حالت اولیه‌ات برنمی‌گردی.