هوش مصنوعی: وقتی ماه مرداد به پایان می‌رسد، نشانه‌ای از محبت و مهربانی قابل مشاهده می‌شود.

هوش مصنوعی: اما لطفی وجود دارد که از خشم بدتر است؛ مانند پادزهری که خود از زهر خطرناک‌تر است.

هوش مصنوعی: رئیس شعبهٔ چهار به من گفت که حکمی از دربار به دستش رسیده است.

هوش مصنوعی: من خودم تو را از تهران بیرون می‌فرستم، حالا تو بفرما که چگونه باید این کار را انجام دهم.

هوش مصنوعی: به جز خراسان، هیچ کجا اجازه رفتن نیست، پس از تهران می‌خواهی به کجا بروی؟

هوش مصنوعی: گفتم اگر اجازه‌ی رفتن به مشهد نیست، شرایط حبس بهتر است از اینکه از وطن دور شوم.

هوش مصنوعی: می‌توانم در آن جایگاه والا زندگی کنم و با مردم مختلف ارتباط برقرار کنم.

هوش مصنوعی: اما در جایی دیگر آوارگی را تجربه می‌کنم و از همه چیز بی‌بهره هستم.

هوش مصنوعی: من هیچ خانه و جایی ندارم و وسایلی هم برای زندگی ندارم که نشان‌دهنده یک خانه باشد.

هوش مصنوعی: من آزادی‌ای ندارم که بتوانم به درستی از آن استفاده کنم و آن را به دیگران نشان دهم.

هوش مصنوعی: بهتر است که در این زندان بگذرانم، مثل پرنده‌ای در قفس.

هوش مصنوعی: از روی شادی و عشق، هر هفته یک بار خانواده و فرزندانم را دیدار می‌کنم.

هوش مصنوعی: او گفت که چاره‌ای جز رفتن نداری و باید به قبول کردن دستورات دربار تن بدهی.

هوش مصنوعی: وقتی دیدم که اصفهان این طور شده، ناچار تصمیم به ترک آنجا گرفتم و به حبس و دوری از آنجا رفتم.

هوش مصنوعی: گفتم این شهر محل زندگی پادشاهان و مکانی برای دوستان و نیکوکاران است.

هوش مصنوعی: اصفهان را به عنوان نیمه‌ای از دنیا می‌شناسند، چرا که نیمی از زیبایی‌های دنیا را در خود جای داده است.

هوش مصنوعی: من دوستان عزیز و گرانقدری دارم که هیچ چیز برای من بهتر از آنها نیست.

هوش مصنوعی: خواستم اجازه بگیرم که در این حال، شب به دیدن خانواده‌ام بروم.

هوش مصنوعی: وقتی از مسئولیت‌های مردانه سخن به میان می‌آید، خواسته‌ام از تو نه با شرم و خجالت، بلکه با آرامش و وقار باشد.

هوش مصنوعی: امشب پس از پنج ماه سختی و دوری، دیگر نمی‌توانم بدون همراه خود بمانم.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه عدم پذیرش او از وظیفه اخلاقی‌اش می‌تواند بحران اخلاقی به شمار بیاید، اما او همچنان این بار را به دوش نمی‌کشد.

هوش مصنوعی: در عصر، از خانه بیرون رفتم و بعد از مدتی دوباره به زندان برگشتم.

هوش مصنوعی: ظهر فردا سوار بر اسب شدم و به سمت اصفهان رفتم، ولی در این مسیر دچار مشکلات و ناراحتی‌هایی شدم.

هوش مصنوعی: در اصفهان به خانهٔ شیخ عبدالحسین، که شخصیت برجسته‌ای بود، رفتم.

هوش مصنوعی: میهمان به من چنان لطفی کرده است که حالا بعد از چهل روز هنوز هم شرمنده‌ام.

هوش مصنوعی: من در اصفهان دوستانی دارم که به هر یک از آن‌ها بسیار indebted و سپاسگزارم.

هوش مصنوعی: دوستانم خانه‌ای را به من نشان دادند و چیزهای دیگر را نیز به نمایش گذاشتند.

هوش مصنوعی: سیدی به من برکت علم بخشید و با لطف و مرحمت خود، به خانه‌ام نور علم را وارد کرد.

هوش مصنوعی: یک نفر پرده‌ای را ارائه داد و فرد دیگری قالیچه‌ای را برای فرش کردن زمین آماده کرد.

هوش مصنوعی: من به خودم نظم و ترتیبی دادم و سپس برای بچه‌ها پیام فرستادم.

هوش مصنوعی: کودکان به همراه مادر، پرستار و خدمتکاران به اینجا آمدند.

هوش مصنوعی: من در حاشیه شهر زندگی می‌کردم و به همین دلیل پلیس از من دلخور شد.

هوش مصنوعی: بی‌تردید دزد به خانه‌مان حمله کرد و باعث شد که در این مکان زنگ و سوز و گداز برافراشته شود.

هوش مصنوعی: اگر دزد از سمت پلیس بیاید، هر کالایی که بدزدد، بسیار باارزش و گرانبها خواهد بود.

هوش مصنوعی: اما گفتند که مثل این، دزد خانهٔ درویش را به جلو نمی‌برد.

هوش مصنوعی: دزد باهوش به مکان‌های با ارزش و گنجینه‌ها می‌رود، اما دزد نابلد به جاهای بی‌ارزش و معمولی سر می‌زند.

هوش مصنوعی: وقتی فهمیدم که این کار چه معنایی دارد و این رفتارهای نادانانه از چه کسی ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: به مکانی رفتم که در آن از دست نظمیه و پلیس در امان هستم.

هوش مصنوعی: در صفاهان، مرد نیکوکار و آزادی به نام سلطان وجود دارد.

هوش مصنوعی: خوشبختی در دوستی است و در همراهی با کسانی که به کمال و هنر علاقه‌مندند.

هوش مصنوعی: او هم عاقل و داناست و هم به علم و دانش آشناست، او به درستی مصداق واقعی انسان است.

هوش مصنوعی: با لطف و بزرگواری، خانه‌اش را به من بخشید؛ این کار او نشان‌دهنده‌ی معامله‌ی نیکو با خداوند است.

هوش مصنوعی: وقتی او متوجه نیازمندی من شد، گفت که وجود من را به تو هدیه می‌کنم.

هوش مصنوعی: من این تعارف را از او قبول نکردم و تنها پنجاه تومان قرض گرفتم.

هوش مصنوعی: اما روح من وابسته به تلاش و همت اوست و گردنم زیر بار مسئولیت و لطف اوست.

هوش مصنوعی: خاندان امین به من کمک می‌کنند، زیرا مثل تاجرانی که به یکدیگر اعتماد دارند، به من اعتماد دارند.

هوش مصنوعی: از پزشکان، مانند محمد که تنها و مورد اعتماد است، معنی خوب و مفید از هر دو برای او به‌دست آمده است.

هوش مصنوعی: من به کمک دوستانم تا زمانی که هستم، به همه‌ی نعمت‌ها و محبت‌های آن‌ها پایبند هستم.