هوش مصنوعی: جهان بر اساس آموزه‌های او درست و سامان یافته است؛ کارهای این جهان تحت نظارت و هدایت او قرار دارد.

هوش مصنوعی: کیست که می‌تواند بگوید استاد کسی است که از ابتدا به سمت یک علم رفته و در آن عمل کرده است؟

هوش مصنوعی: تو نزد استادی با تجربه و ماهر هنر آموخته‌ای، گویی که فرزند یک پادشاهی.

هوش مصنوعی: وقتی انسان علم را از استاد می‌آموزد، با به کارگیری آن علم در عمل، دانش خود را به کمال می‌رساند.

هوش مصنوعی: او به مدت سی سال درد و رنج را تحمل کرده و به همین خاطر، شایسته است که در مقام استادی قرار گیرد.

هوش مصنوعی: از میان دو استاد، آنکه در یک حرفه مشهورتر است، برتر به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی که کسی در جمع مهارت‌های متنوعی دارد، اما در میان دیگران فقط یک مهارت را نشان می‌دهد، ممکن است آن مهارت در نظر دیگران کم‌ارزش شود.

هوش مصنوعی: دانش‌ها مرز و محدودیتی ندارند و هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند که همه‌ی علم را به‌طور کامل فراگرفته است.

هوش مصنوعی: هرچند که علم و دانش گاهی پیچیده و دشوار به نظر می‌رسند، اما در مقایسه با جهل و نادانی ما، هیچ ارزش و اهمیتی ندارند.

هوش مصنوعی: اگر هزار سال هم زندگی کنی و تمام آن را صرف یادگیری علم کنی، باز هم به هدف نخواهی رسید.

هوش مصنوعی: وجود تو همانند نقطه‌ای در مقابل یک سطح نامحدود است؛ این بیانگر آن است که هر چه علم و دانش گسترده‌تر باشد، جایگاه ما در مقابل آن کوچک و محدود می‌شود.

هوش مصنوعی: حد آن که هیچ کس جز خدا نمی‌داند چیست، چه دانسته باشد و چه ندانسته.

هوش مصنوعی: هنر و خلاقیت به این بستگی دارد که بتوانی به یک روش خاص و تکنیک مشخص دل بدهی و آن را به نمایش بگذاری.

هوش مصنوعی: وقتی که کاری را به کسی واگذار می‌کنید، می‌توانید به او شایستگی‌ای را نیز بسپارید که در آن مهارت دارد.