هوش مصنوعی: شب در خانه‌ام خوابیده بودم، مانند پرنده‌ای در آشیانه‌اش.

هوش مصنوعی: در آن مکان که در مشهد قرار دارد، به نظر می‌رسید که در آنجا حضور دارم و در همان مکان مقدس احساس می‌کردم.

هوش مصنوعی: من با احترام و تواضع به آن درگاه خدمت می‌کنم و هیچ اجباری در این کار حس نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی از آستانه گذشتم و جدا شدم، در جایی مستقر شدم و نظاره‌گر و مراقب اوضاع شدم.

هوش مصنوعی: ما در آن دهلیز نشسته بودیم و چهار نفر دیگر هم در آنجا بودند.

هوش مصنوعی: چهار نفر از بزرگان با عمامه سیاه، موهایی به رنگ کافور و چهره‌ای مانند ماه هستند.

هوش مصنوعی: همه افراد با قامت‌های بلند و چهره‌های نورانی، در لباس و ظاهری از اسلام و مسلمان بودن به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: من هم در آنجا نشسته‌ام با دستمال، عبا، ردا و با ریش و سبیل.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، یکی از خادمان به طور معمول و طبق عادت وارد شد.

هوش مصنوعی: او بر تن دارد عبايی عنابی رنگ و با قدی متناسب و ریشی بلند مانند عابدان.

هوش مصنوعی: لباس او به جای شال، با قطعه‌ای از پارچه زیبا تزیین شده و دکمه‌ها به شکلی خاص بسته شده‌اند.

هوش مصنوعی: او بر روی عمامه‌اش، چشمان سیاهی داشت و چهره‌اش به قدری خجالت‌زده بود که توجه را جلب می‌کرد.

هوش مصنوعی: از عمامه‌ی سفیدش که به روش قدیمی‌ها است، نشان کلاه او پیدا است.

هوش مصنوعی: آن کسی که چهره‌ای گندمگون و بزرگ دارد، به نظر می‌رسد که سال‌های زیادی از عمرش گذشته و تجربه‌های زیادی را پشت سر گذاشته است.

هوش مصنوعی: وقتی او وارد جمع ما شد، از احترام او به پا خواستم.

هوش مصنوعی: با رفتار و سلوک تو، نشان می‌دهد که از دیرباز همواره رابطه‌های نزدیک و دوری بین ما وجود داشته است.

هوش مصنوعی: من خودم از منش و شخصیت ری نمی‌توانم آگاه شوم، اما او (ری) مرا به خوبی می‌شناسد.

هوش مصنوعی: بر چهره‌ات بخیه‌ای از عشق زدم و با نگاهی در دل آن رازها را سوال کردم.

هوش مصنوعی: منش را از شدت هوش و ذکاوت خودم، به طرز نرم و ملایم بیان کردم: «این واقعیت شگفت‌انگیز است، سنایی!»

هوش مصنوعی: گفتی که ناگهان چیزی به یادم آمد که در این لحظه فراموش کرده بودم.

هوش مصنوعی: در کنار او با محبت زیاد، چندین بار بر سر و چهره‌اش بوسه زدم.

هوش مصنوعی: ما در مقابل یکدیگر نشسته‌ایم و هر دو به خاطر دیدن یکدیگر خوشحالیم.

هوش مصنوعی: قصه‌های من به یاد می‌آورد و از ری و کارهای پادشاه صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: در سیاست، کسی را دیدم که با او هم‌نظر بودم و در عین حال، عشقی عمیق نسبت به او حس می‌کردم.

هوش مصنوعی: او از خوبی‌ها و مهربانی‌هایی که بر من شده صحبت کرد و گفت که این‌ها تنها بخشی از آن لطف‌هاست و بیشتر از این‌ها هم وجود دارد.

هوش مصنوعی: همه از یادم رفته‌اند چونکه زهر تلخی که در دل دارم، به دیگری منتقل شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که آدم از خواب خود بیدار شد، در مسیر کلام و هدایت من قرار گرفت.

هوش مصنوعی: به او گفتم که به این زودی نمی‌توانم خوابم را گزارش کنم، زیرا قصد دارم سریعاً از تهران خارج شوم.

هوش مصنوعی: من نیز همانند اولیا، جانم را فدای عارفان می‌کنم و در خدمت آنها هستم.

هوش مصنوعی: من به اندازه سنائی می‌شوم و دوستی قدیمی را تازه می‌کنم.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم در کنار بزرگانی باشم که شایسته‌ی ستایش و تحسین هستند.

هوش مصنوعی: کمک و یاری من از استاد است و برای پیمودن راه‌ها به هدایت نیاز دارم.

هوش مصنوعی: من خود را وقف افراد پاک و نورانی می‌کنم و در عین حال به خدمت‌رسانی به مردم مشغولم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم کتابی بنویسم از سخنان حکیمانه‌ای که در گذر زمان فراموش نشود و همیشه باقی بماند.

هوش مصنوعی: این جملات به نکته‌ای اشاره دارد که آن حکیم بزرگ، استاد سخن‌وری و بلاغت است و از زمان‌های قدیم مورد توجه قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: این متن به این معناست که شخص شروع به نوشتن یا ثبت وقایع و تجربیات خود می‌کند و امیدوار است که روزی این داستان طولانی به پایان برسد. این بیانگر این است که زندگی یا ماجراها ممکن است داستان‌ها و حوادثی طولانی و پیچیده داشته باشند که در نهایت روزی تمام خواهند شد.

هوش مصنوعی: شعر زیبا و دلنشینی سرودم که در آن طعم‌های تلخ و شیرین را با هم ترکیب کردم.

هوش مصنوعی: خانواده‌ها و شخصیت‌های مختلف می‌توانند به هم کمک کنند و با هم دوست باشند، حتی اگر رفتار یا روش‌هایشان متفاوت باشد. در غیر این صورت، رفت و آمد و داد و ستد میان آن‌ها ممکن نیست و زندگی اجتماعی مختل می‌شود.

هوش مصنوعی: نه هنر تو و نه سخن گفتنت، به واقعیت نمی‌پردازد و در حقیقت فقط افکار و تخیلات یک فرد محبوس را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در زمانی که نیاز به فریاد و درخواست کمک داشتم، به ذهن مشوش خود راهی پیدا کردم.

هوش مصنوعی: این اثر به نام «کارنامهٔ زندان» می‌تواند برای خردمندان درس و عبرتی باشد.