هوش مصنوعی: هرکسی که دوست و یار عزیز و محترمی دارد، در این دنیا دیگر به چه چیزی ناراحت و نگران خواهد بود؟

هوش مصنوعی: در بین زیبارویان شهر، هر کس که نواقصی در زیبایی خود دارد را مشاهده کردم.

هوش مصنوعی: اما شکر خدا که محبوب من از سر تا پا زیبایی دارد.

هوش مصنوعی: برای عاشقان، دام‌های درد و سختی زیر آن زلف‌های پرپیچ و خم وجود دارد.

هوش مصنوعی: چشمان او مانند تیر بی‌رحم هستند و به شدت بر دل‌ها اثر می‌گذارند، در حالی که صفات زیبای او شبیه به آهوهای حرم است.

هوش مصنوعی: بهار، مانند آهویی رام و لطیف است که از ناملایمات و مشکلات زندگی فرار کرده و آسوده و آرام گردیده است.

هوش مصنوعی: شام خوردیم و به خواب رفتیم، چون می‌نوشیده بودیم، خواب عمیقی بردیم.

هوش مصنوعی: نوشیدن خواب به تازگی من را از خواب بیدار کرده و غرش آن چنان مرا می‌برد که تمام خوابم را می‌گیرد.

هوش مصنوعی: از خواب بیدار شدم و به محبت معشوقم نگاهی انداختم.

هوش مصنوعی: دیدم که زیبایی آن معشوق چینی، حس حسرت و غبطه‌ای در دل من ایجاد کرده و حالتی پر از شگفتی و هیجان به من داده است.

هوش مصنوعی: به آرامی و به تدریج، دو دست خود را روی بالش گذاشتم و آن را زیر سرم تنظیم کردم.

هوش مصنوعی: سر او را با محبت بوسیدم و در عوض، او هم برای محبتش از من خواست که زحمت بکشم.

هوش مصنوعی: ما دوباره خوابیده‌ایم و در آغوش هم هستیم، در حالی که صدای خروشی از دل خواب برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویر کشیده شده است که خر یا الاغ مانند اسکندر، که نماد قدرت و فخر است، با صدای شگفت‌انگیزش در بندر، به دوربین می‌آید. این تضاد بین یک حیوان معمولی و شخصیت تاریخی بزرگ، نوعی کنایه به معانی عمیق‌تر و مقایسه‌ها را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: دوباره می‌گویم که آیا این حالت من به خاطر قدرت شراب است یا اینکه لب‌های کج من باعث این وضعیت شده‌اند؟

هوش مصنوعی: به آرامی سرم را بالا بردم و بالش را زیر سرم عوض کردم.

هوش مصنوعی: برای زیباتر دیده شدن ماه، نازکی از بالش کوتاه در زیر او گذاشتم.

هوش مصنوعی: از گردن او دست برداشتم و خود را از او جدا کردم.

هوش مصنوعی: من به کسی که از استادی برخوردار بود، اجازه دادم تا به آرامی و آزادانه نفس بکشد.

هوش مصنوعی: از چند لحظه کار خسته شدم و سرم را روی بالشت مخملی گذاشتم.

هوش مصنوعی: چشم من در حال خواب، ناگهان باز شد و با جهانی از صداهای پرسر و صدا که بیدارم کرد، مواجه شدم.

هوش مصنوعی: از خواب بیدار شدم و او را نیز بیدار کردم. به او گفتم که آرام باشد و از جایش تکان نخورد.

هوش مصنوعی: ای چشم‌های سیاه! تا کی خواب عمیق و خروپف می‌کنی؟ صبح بلند شده و وقت بیدار شدن است.

هوش مصنوعی: گفت: مدتی بیش بر اثر سرماخوردگی بوده‌ام و شب گذشته به‌سختی خوابیدم.

هوش مصنوعی: کسی که قدرت و توانایی ندارد، سر به زیر و خجالت‌زده است و تا صبح همچنان به همین وضعیت ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: باید به اتاقی دیگر بروم و بگویم که این قطعه را در خواب بگذارید.

هوش مصنوعی: زنی که بینی‌اش متورم و خراب باشد، هرچند محترم و باعزت باشد، در نظر دیگران زشت به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: خوابیدن در فشردگی و تنگی هیچ فایده‌ای ندارد حتی اگر فرشته‌ای بزرگ چون جبریل در نزدیکی‌ات باشد و صدای صور اسرافیل در گوش‌هات بپیچد.

هوش مصنوعی: در آن شب تاریک و کثیف، به‌طور ناگهانی از خواب بیدار شدم و شروع به حرکت در اطراف کردم.

هوش مصنوعی: به خاطره‌ای از گذشته فکر کردم و این داستان زیبا را به یاد آوردم.

هوش مصنوعی: در حقیقت، مکانی پر از جنب و جوش است و برای رفع خواب آلودگی، دارویی وجود دارد.

هوش مصنوعی: در نزدیکی دروازه، حتی در کوتاه‌ترین زمان ممکن، وضعیت و حال و هوا به‌طور کلی تغییر می‌کند و شب و روز به‌هم می‌خورد.

هوش مصنوعی: برای رفتن به سفر، نباید با اعتماد به نفس بیش از حد و خودبزرگ‌بینی عمل کرد، بلکه باید با سادگی و دوراندیشی پیش رفت.

هوش مصنوعی: اگر خیالی از همسرم به من فرصتی ندهد، جانی در من باقی نمی‌ماند؛ در حقیقت، می‌دانی که چه احساسی دارم؟

هوش مصنوعی: زندگی خوبی دارم و همه چیز منظم و شاد است، اما فقدان برخی از دوستانم در این شادی احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: در این وضعیت، برای رهایی از غم و ناراحتی، ذهن به سمت شاعری و شعر سرایی کشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: در اینجا سه قصیده نوشته‌ام و توانایی خود را در سرودن شعر آزمایش کرده‌ام.

هوش مصنوعی: شعرهای زیادی سروده‌ام و حالا این اشعار به تعداد بسیار زیادی منتشر شده‌اند.

هوش مصنوعی: همچنین توصیه‌های آذرپاد وجود دارد که کسی جز او از آن‌ها یاد نکرده است.

هوش مصنوعی: در گزارش «پهلوی‌نامه» همه‌چیز را به صورت یک شعر بیان کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من می‌بینم که این اشعار به صورت پراکنده وجود دارند و دفتر من پر از نمونه‌های مشابه آن‌هاست.

هوش مصنوعی: بهتر است که با قلم خود به نظم و ترتیب بپردازم و دفتر جدیدی را آماده کنم.

هوش مصنوعی: به یادم آمد که قبلاً با سنایی در خواب صحبت کرده‌ام.