ملک‌الشعرا بهارفقرۀ ۱۰۱
دوست کهن را دوست نو گیر، چه دوست کهن چون می کهن است که هر چند کهنه‌تر، به خورش شهریاران بیشتر شایسته و سزاوار.
بجو یار نو از کهن دوستان
که می چون کهن گشت نیکوست آن
کهن یار همچون می لاله‌رنگ
که هرچ آن کهن‌تر، گران‌تر به سنگ
فقرۀ ۱۰۰: دشمن کهن را دوست نو مگیر، چه دشمن کهن چون مار سیاه است که صد ساله کین فراموش نکند.فقرۀ ۱۰۲: به یزدان آفرین کن و دل به رامش دار کت از یزدان فزایش به نیکویی رسد.
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دوست کهن را دوست نو گیر، چه دوست کهن چون می کهن است که هر چند کهنه‌تر، به خورش شهریاران بیشتر شایسته و سزاوار.
هوش مصنوعی: دوست قدیمی را با دوستی جدید عوض کن، چون دوست قدیمی همچون شراب کهنه است که هرچه کهنه‌تر می‌شود، بیشتر برای حکام و بزرگان شایستگی و ارزش پیدا می‌کند.
بجو یار نو از کهن دوستان
که می چون کهن گشت نیکوست آن
هوش مصنوعی: به دنبال دوستی جدید بگرد، زیرا دوستان قدیمی دیگر نمی‌توانند مانند قبل برایت مفید باشند. هر چیز قدیمی، حتی اگر خوب باشد، بالاخره روزی کهنه می‌شود و به کار نمی‌آید.
کهن یار همچون می لاله‌رنگ
که هرچ آن کهن‌تر، گران‌تر به سنگ
هوش مصنوعی: دوست قدیمی و باارزش مانند شراب قرمز است که هر چه بیشتر کهنه شود، ارزش و قیمتش بیشتر می‌گردد.