ملک‌الشعرا بهارفقرۀ ۹۳
تند هلک‌گوی (عصبانی و دیوانه‌وار) مباش، چه تند هلک‌گوی مردم چنان چون آتش است که اندر بیشه افتد و همه مرغ و ماهی بسوزد و هم خرفستر سوزد.
مشو در سخن تند و زنجیر خای
که تندی‌درخشیست خرمن گرای
بود آتش تیز، گفتار تیز
که در بیشه چیزی نماند به نیز
بسوزد تر و خشک‌ونزدیک‌ودور
چه مرغ و چه ماهی چه مار و چه مور
فقرۀ ۹۲: اگر خواهی از کسی دشنام نشنوی، به کس دشنام مده.فقرۀ ۹۴: با آن مرد کجا پدر و مادر از او آزرده و ناخشنودند همکار مباش کت داد به دوبار ندارد - هیچت با آن کس دوستی و دوشارم مباد.
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تند هلک‌گوی (عصبانی و دیوانه‌وار) مباش، چه تند هلک‌گوی مردم چنان چون آتش است که اندر بیشه افتد و همه مرغ و ماهی بسوزد و هم خرفستر سوزد.
هوش مصنوعی: عصبانی و دیوانه‌وار صحبت نکن، زیرا مانند آتش است که در جنگل پخش می‌شود و همه پرندگان و ماهیان را می‌سوزاند و حتی درختان را نیز از بین می‌برد.
مشو در سخن تند و زنجیر خای
که تندی‌درخشیست خرمن گرای
هوش مصنوعی: در صحبت‌های خود تند و خشن نباش، زیرا تندی چون آتش می‌سوزاند و به دیگران آسیب می‌زند.
بود آتش تیز، گفتار تیز
که در بیشه چیزی نماند به نیز
هوش مصنوعی: آتش و سخن تند و تیزی باعث می‌شوند که در جنگل چیزی باقی نماند و همه‌چیز را از بین می‌برد.
بسوزد تر و خشک‌ونزدیک‌ودور
چه مرغ و چه ماهی چه مار و چه مور
هوش مصنوعی: همه چیز، چه نزدیک و چه دور، چه پرنده و چه ماهی، چه مار و چه مور، باید در آتش بسوزند.