ملک‌الشعرا بهارفقرۀ ۸۶
فرتم سخن (سخن عالی) به دشچهر (بدذات) مگوی.
میاموز دانش به ناپاکزاد
که دانش چراغست و ناپاک باد
فقرۀ ۸۵: به گفتار و کردار چرب و نماز بر (گرم و متواضع باش) چه از نماز بردن پشت به‌نشکند و از چرب پرسیدن دهان گنده نشود.فقرۀ ۸۷: چون به انجمن خواهی نشست نزدیک مردم دژآگاه منشین که تو نیز دژآگاه نباشی.
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
فرتم سخن (سخن عالی) به دشچهر (بدذات) مگوی.
هوش مصنوعی: سخن خوب را به کسی که بدذات است مگوی.
میاموز دانش به ناپاکزاد
که دانش چراغست و ناپاک باد
هوش مصنوعی: آموختن علم و دانش به کسی که پاک نیست، بیهوده است؛ زیرا علم مانند چراغی است که در کنار ناپاکی قرار نمی‌گیرد.