ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۶۵

<div class="n" id="bn1"><p>خویشتن مستای تا فرارون کنش باشی‌.</p></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مکن خودستایی که وارون شوی</p></div>
<div class="m2"><p>به وارونگی کی فرارون شوی</p></div></div>

فقرۀ ۶۶

خویشتن مستای تا فرارون کنش باشی 
مکن خودستایی که وارون شوی
به وارونگی کی فرارون شوی

هوش مصنوعی: خویشتن را تا جایی که ممکن است به کمال برسان، اما از خودستایی پرهیز کن؛ زیرا اگر خود را ستایش کنی، به وارونگی و خوار کردن خود دچار خواهی شد. در وارونگی نمی‌توانی به کمال دست یابی.

فقرۀ ۶۲، ۶۳، ۶۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مکن خودستایی که وارون شوی</p></div>
<div class="m2"><p>به وارونگی کی فرارون شوی</p></div></div>

مکن خودستایی که وارون شوی
به وارونگی کی فرارون شوی

فقرۀ ۶۵

هوش مصنوعی: خودت را به گونه‌ای تربیت کن که از هر کنش و رفتاری سرشار باشی.

خویشتن مستای تا فرارون کنش باشی‌.

هوش مصنوعی: به خود بالیدن نپرداز، زیرا این کار باعث می‌شود که به چشم دیگران پایین بیایی و با خودپسندی امکان رهایی از این وضعیت را نخواهی داشت.

مکن خودستایی که وارون شوی

به وارونگی کی فرارون شوی

فقرۀ ۶۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها