فقرۀ ۵۹
سخن بنگرش (ملاحظه و تامل) کوی، چه سخنی است ( که) گفتن به و سخنی هست که پاییدن (تأمل) و آن پاییدن به از آن گفتن.
چو خواهی به تیزیسرایی سخن
نگه کن بدان گفتهٔ خویشتن
بساگفته کان را نبایست گفت
بسا گفته کآن را نباید نهفت
بهجای خموشی سخن سر مکن
به جای سخن لب مبند از سخن
فقرۀ ۵۸: اگر پسری بودت به برنایی به دبیرستان ده، چه دبیری چشمروشی است.فقرۀ ۶۰: راستگوی مرد، پیامبرکن.
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
سخن بنگرش (ملاحظه و تامل) کوی، چه سخنی است ( که) گفتن به و سخنی هست که پاییدن (تأمل) و آن پاییدن به از آن گفتن.
هوش مصنوعی: به بررسی و تأمل در گفتهها بپرداز و ببین چه سخنی وجود دارد که باید بیان شود و چه سخنی برای تامل و توجه بیشتر مناسبتر است.
چو خواهی به تیزیسرایی سخن
نگه کن بدان گفتهٔ خویشتن
هوش مصنوعی: اگر میخواهی با تیزهوشی سخن بگویی، به آنچه که خود گفتهای دقت کن.
بساگفته کان را نبایست گفت
بسا گفته کآن را نباید نهفت
هوش مصنوعی: بسیاری از سخنان هستند که گفتن آنها مناسب نیست و بسیاری از سخنان نیز وجود دارند که نباید آنها را پنهان کرد.
بهجای خموشی سخن سر مکن
به جای سخن لب مبند از سخن
هوش مصنوعی: به جای اینکه ساکت بمانی، سخن بگو و به جای اینکه صحبت کنی، سکوت نکن.