ملک‌الشعرا بهارفقرۀ ۱۱۷
... شاد مباش، چه مردم ایدون همانا چو مشگ پر باد است که چون باد از آن بدرود هیچ در او نماند.
بود نازش مرد دانا به جان
به جان شاد باش ای پسر تا توان
که تن همچو مشگی بود پر ز باد
نماندش چیزی چو بادش گشاد
فقرۀ ۱۱۶: خواستهٔ کسان دیگر تاراج مکن و نگاه مدار و به خواستهٔ خود میامیز، چه که خواستهٔ تو نیز ناپیدا و انبیر (محو) گردد، زیرا خواستهٔ ناخویش آفریده چون با آن خویش...فقرۀ ۱۱۸: مردم ایدون همانا چون شیرخواره است که چون خو‌یی اندرگرفت بر آن خوی بایستد.
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
... شاد مباش، چه مردم ایدون همانا چو مشگ پر باد است که چون باد از آن بدرود هیچ در او نماند.
هوش مصنوعی: شاد نباش، زیرا مردم مانند مشکی هستند که پر از باد است و وقتی باد از آن خارج شد، چیزی در آن باقی نمی‌ماند.
بود نازش مرد دانا به جان
به جان شاد باش ای پسر تا توان
هوش مصنوعی: عزت و زیبایی او به دل هر آدم باهوش می‌نشیند. پس ای پسر، زندگی‌ات را شاد و سرزنده بگذار تا در توانت باشد.
که تن همچو مشگی بود پر ز باد
نماندش چیزی چو بادش گشاد
هوش مصنوعی: بدن مانند مشک است که پر از باد شده و وقتی بادش خارج می‌شود، چیزی از آن باقی نمی‌ماند.