فقرۀ ۱۱۴
اگر بس آشنا و آب (یعنی شنا) نیک دانی زود زود به آب ستهمه (ظ. ستمبه = مخوف) اندر مشو که ترا آب نبرد و بجای بمیری.
شنا گرچه به دانی ای مرد مه
به آب ستبر اندرون پا منه
مبادا ز ناگه رباید ترا
سبکجان ز تن برگراید ترا
کسی کاز خرد باشدش هیچ بهر
ننوشد به امید پازهر، زهر
فقرۀ ۱۱۳: هرچند بس نیک افسونِ ماران دانی، زود زود دست به مار مبر کت بگزد، و بر جای بمیراند.فقرۀ ۱۱۵: به هیچ آیین مهر دروغی (یعنی بدعهدی) مکن که ترا خوره پسین نرسد.
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
اگر بس آشنا و آب (یعنی شنا) نیک دانی زود زود به آب ستهمه (ظ. ستمبه = مخوف) اندر مشو که ترا آب نبرد و بجای بمیری.
هوش مصنوعی: اگر خوب با آب و شنا آشنا هستی، هر بار به آب وارد میشوی، باید مراقب باشی. خطرات آب میتواند تو را به زمین بزند و باعث مرگت شود.
شنا گرچه به دانی ای مرد مه
به آب ستبر اندرون پا منه
هوش مصنوعی: ای مرد با تجربه، هرچند که در شنا مهارت داری، ولی در آب عمیق پا نگذار.
مبادا ز ناگه رباید ترا
سبکجان ز تن برگراید ترا
هوش مصنوعی: مواظب باش که ناگهان چیزی تو را از خود بیخود نکند و تو را از وجودت بیرون نراند.
کسی کاز خرد باشدش هیچ بهر
ننوشد به امید پازهر، زهر
هوش مصنوعی: کسی که از عقل و خرد برخوردار باشد، به امید پادزهر چیزی نمینوشد که زهر است.