فقرۀ ۱۱۳
هرچند بس نیک افسونِ ماران دانی، زود زود دست به مار مبر کت بگزد، و بر جای بمیراند.
تو ای مرد افسونگر چیرهدست
مبر سوی هر مار بر خیره دست
مبادا کت از این دلیری همی
زند زخم و بر جای میری همی
فقرۀ ۱۱۲: شراب به پیمان (یعنی به اندازه) خور چه هر که او شراب بیپیمان خورد، بسا گنه که از وی آید.فقرۀ ۱۱۴: اگر بس آشنا و آب (یعنی شنا) نیک دانی زود زود به آب ستهمه (ظ. ستمبه = مخوف) اندر مشو که ترا آب نبرد و بجای بمیری.
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هرچند بس نیک افسونِ ماران دانی، زود زود دست به مار مبر کت بگزد، و بر جای بمیراند.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه تو به خوبی میدانی که افسون مارها بسیار موثر است، اما اگر به سرعت با دست به مار نزدیک شوی، ممکن است به تو آسیب برساند و تو را به خطر بیندازد.
تو ای مرد افسونگر چیرهدست
مبر سوی هر مار بر خیره دست
هوش مصنوعی: ای مرد دلربا و ماهر، به سوی هر مار و موجود危险 نرو، زیرا که در این مسیر دچار مشکل خواهی شد.
مبادا کت از این دلیری همی
زند زخم و بر جای میری همی
هوش مصنوعی: مبادا که دل از دلیری زخم بخورد و آثار آن زخم باقی بماند.