ای بهار! طور نمیری که بگن شُکر که مُرد

گور به گور که ز دستش به عذاب عالَم بود

خوبه آدم بمیره طورکه مخلوق بگن

ایهاالنّاس! کیَکه مُرد، عجب آدم بود.