گنجور
ملک‌الشعرا بهارملک‌الشعرا بهار

شمارهٔ ۲ - غزل

یقین دِرُم اثر امشو به های‌هایِ مو نیست
که یار مسته و گوشِش به گریه‌های مو نیست
خدا خدا چه ثِمَر ای موذنا کامشو
خدا خدای شمایه خدا خدای مو نیست
نمود خو‌نمه پامال و خونبهامه نداد
زدم چو بر دَمَنش دست‌، گفت پای مو نیست
بریز خونمه با دست نازِنین خودت
چره که بِیتر ازی هیچه خونبهای مو نیست
بهار اگر شوِ صدبار بمیرُم از غم دوست
به جرم عشق و محبت‌، هنوز جزای مو نیست
شمارهٔ ۱ - بهشت خدا: اِمْشَوْ دَرِ بِهشتِ خُدا وٰایَهُ پِنْدَرِیٖشمارهٔ ۳ - غزل: گفتی که ممیر وخته مو لبیکمه گفتم

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

یقین دِرُم اثر امشو به های‌هایِ مو نیست
که یار مسته و گوشِش به گریه‌های مو نیست
هوش مصنوعی: امروز احساسم به قدری عمیق و شدید است که مثل همیشه به نظر نمی‌رسد. یار من در حال مستی است و به اشک‌ها و ناله‌های من توجهی ندارد.
خدا خدا چه ثِمَر ای موذنا کامشو
خدا خدای شمایه خدا خدای مو نیست
هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که چه نعمتی نصیب تو شده است ای مؤذن؟ باید شکرگزاری کنی، چون خداوند تنها خدای تو نیست، بلکه خدای تمامی مردم است.
نمود خو‌نمه پامال و خونبهامه نداد
زدم چو بر دَمَنش دست‌، گفت پای مو نیست
هوش مصنوعی: وقتی که پایم را بر روی خاک درخت گذاشتم، خون جاری از آن را دیدم و یاد زخم‌های گذشته‌ام افتادم. او گفت که اینجا جایی برای پا گذاشتن نیست.
بریز خونمه با دست نازِنین خودت
چره که بِیتر ازی هیچه خونبهای مو نیست
هوش مصنوعی: این بیت به احساسی عمیق اشاره دارد که شخصی خواهان خون ریختن یا فدا کردن خود برای معشوقش است. او از معشوق می‌خواهد که خونش را با دست لطیف و نازنین خود بریزد و تأکید می‌کند که هیچ پاداش یا خون‌بهایی به بزرگی عشق و فدای او وجود ندارد. در واقع، این بیان نمادین از عشق و فداکاری است که نشان می‌دهد شخص حاضر است تا چه حد برای معشوق خود هزینه کند.
بهار اگر شوِ صدبار بمیرُم از غم دوست
به جرم عشق و محبت‌، هنوز جزای مو نیست
هوش مصنوعی: اگر بهار بارها از غم دوست بمیرم به خاطر عشق و محبت، هنوز هم جزای من هیچ چیز جز عشقش نیست.

آهنگ ها

این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟

"یقین دِرُم"
با صدای محمدرضا شجریان (آلبوم خراسانیات)

حاشیه ها

1392/08/17 19:11
حیران

استاد مشکاتیان در آلبوم تمنا این شعر را با لهجه نیشابوری دکلمه کرده اند

1394/09/23 18:11
ناشناس

خانم سپیده رئیس سادات تازگی به زیبایی این شعر را با اهنگی دلنشین خوا نده است

1395/03/30 00:05
پیام رحیمی

این شعر در تراک 2 در آلبوم تمنای استاد مشکاتیان با صدای خود استاد فوق العادست...

1397/08/05 16:11
مرتضی

بین "موذناکامشو" کاراکتر فاصله از قلم افتاده.

1398/12/10 12:03
علی خراشادی

در آلبوم خراسانیان هم این شعر باصدای محمدرضا شجریان خوانده شده است. متاسفانه این آلبوم به لیست سایت هنوز افزوده نشده است

1398/12/11 08:03
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳

بیت اول به های های صحیح است/مصرع دوم به گریه های صحیح است
بیت دوم کامشو صحیحش که امشو
باز هم استاد شجریان باعث شد شعرهایی گمنانم جان بگیرند و زمزمه همه مردم گردد
حق بزرگ استاد بر ادبیات معمولا مغفول می ماند و فقط در موسیقی شناخته شده است

1398/12/12 00:03
محمد

تا دیشب شعر «یقین درم اثر امشب به های‌های مو نیست» اینجا بود، الان چرا با این شعر جابه‌جا شده و دیگه اثری ازشش نیست؟

1398/12/18 19:03
رامین رمضانیان

متن شعر با اسمش متفاوت.

1399/03/09 13:06
مهدی بیژنی

ظاهراً مسئله ای پیش امده - غزل فوق که شماره 2 هست در خروجی سایت غزل شماره 5 رو نمایش میده.
ملک‌الشعرای بهار » اشعار محلی » شمارهٔ ۲ - غزل/#
ملک‌الشعرای بهار » اشعار محلی » شمارهٔ ۵ - غزل/#
قبلا درست بود حتما یه مسئله کوچیک پیش امده
---
پاسخ: متشکر از اطلاع‌رسانی شما، مشکل حل شد.

1399/11/03 16:02
حمیدرضا حسن شاهی

کدوممون تا قبل از آلبوم استاد این شعر از محمد تقی بهار روو شنیده بودیم؟؟؟
اینجوری که آواز جاان تازه ای به شعرمیده و به چشم میاد
شاد باد روح استاد شجریان محمد تقی بهار و استاد مشکاتیان