شمارهٔ ۹۳
برکش مراکه گوهر شمشیر آبدار
تا از نیام برنکشندش پدید نیست
شمارهٔ ۹۲ - بهترین دوست کتابست: رنج و زحمت طلبی، باش معاشر با خلقشمارهٔ ۹۴ - در هجو «بهاء» نامی گفته شده: بشنید بها شعر دلافزای بهار
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
برکش مراکه گوهر شمشیر آبدار
تا از نیام برنکشندش پدید نیست
هوش مصنوعی: مرا بالا ببر که مثل گوهر شمشیر درخشان و تند و تیز باشم، تا وقتی که از غلاف بیرون نیامده، کسی نتواند قدرت و زیباییام را ببیند.