هوش مصنوعی: ای جناب میرزا... چرا با دل دلشکسته من، حکم کفر صادر کرده‌اید؟

هوش مصنوعی: شما اشتباهات عجیبی را با نسبت‌های نادرست مطرح کرده‌اید، مانند اینکه چیزی ناخوشایند از عمق وجودتان خارج می‌شود.

هوش مصنوعی: به دلیل اینکه حضور من باعث ناتوانی و شکست شما می‌شود، به همین خاطر دستور داده‌اید که از من دوری کنید و به نوعی از من جدا شوید.

هوش مصنوعی: اگر هدف از تمسخر و هجو این بود که آن را به تصویر بکشید، باید بگویم که چنین تمسکوری وجود ندارد که موجب شود شما صورتتان رنگی به مانند خونی طبرزد داشته باشید.

هوش مصنوعی: اگر قرار بود به دیدارت بیایم و دستت را ببوسم، آن روز که آمدم، دیدم که صلح و آرامش را به شکل معکوس و نادرستی سامان‌دهی کرده‌اید.

هوش مصنوعی: شما تمام وجودتان را به جستجوی نقد و سرزنش دیگران مشغول کرده‌اید و به خاطر همین موضوع، از درک نادرست و اشتباه‌های خود به دست مردم دچار سوءتفاهم شده‌اید.

هوش مصنوعی: نمی‌توان به روشنی توضیح داد که چه نسبتی وجود دارد، چرا که بر این بیگناه، آنچه در گذشته به او داده‌اید و آنچه اکنون به او می‌دهید، قابل توضیح نیست.

هوش مصنوعی: من به خاطر محبت از هجو کمتر گفته‌ام، اما شما به خاطر لجاجت هر لحظه بر لفت و باطل خود افزوده‌اید.

هوش مصنوعی: شاعران طوس نفرین‌شده‌اند، ای بزرگوار، زیرا شما صدای جنگ را علیه این مردم نفرین‌شده اعلام کرده‌اید.

هوش مصنوعی: شما گفته‌اید که این فرد دشمن دین بزرگوار است، اما چرا اینطور درباره من یا کسی مثل من قضاوت کرده‌اید؟

هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که وجود این‌همه دشمنی و کینه‌ورزی برای چه هدفی است؟ آیا شما در بچگی به این رفتارها عادت کرده‌اید یا دلیلی دیگر برای این خصومت دارید؟