هوش مصنوعی: شه در مورد من دچار شک و تردید شده است، بگذارید هر چقدر که می‌خواهد در اشتباه بماند.

هوش مصنوعی: ای کاش هر انسانی مانند من اجازه گناه کردن را داشته باشد.

هوش مصنوعی: من در دانش ناتوانم و او نسبت به افراد دانشمند حسادت می‌کند.

هوش مصنوعی: من تنها و بی‌کس هستم و در عوض او دارای جمعیت، خدمتکاران و ارتش است.

هوش مصنوعی: من در حسرت و فقر خود همچنان مانده‌ام، در حالی که بی‌مایگان و کسانی که ارزش چندانی ندارند، از آسایش و ثروت و مقام برخوردارند.

هوش مصنوعی: بعضی از افراد نالایق و بی‌هچ، اگرچه زندگی خوبی دارند و خوش‌شانس به نظر می‌رسند، اما افراد با آزادی و کمال ممکن است حتی با وجود شرافت و نیکی، دچار بدشانسی و مشکلاتی باشند.

هوش مصنوعی: از دنیای طمع و خواسته‌ها دل کنده‌ام تا پناه و حمایت من خداوند باشد.

هوش مصنوعی: اگر سر من است، پس بهتر است بگذارید که بدون کلاه باشد.

هوش مصنوعی: اجازه بده که در معرض خطر و سرنوشت شوم قرار بگیرم.

هوش مصنوعی: اجازه بده که من دیگر وجود نداشته باشم، اما این دل همچنان مثل تنور، پر از آتش و حرارت غم و آه باقی بماند.

هوش مصنوعی: اجازه بده که چشم‌های بچه‌هایم همیشه به یاد پدرشان باشد.

هوش مصنوعی: اجازه بده در هنگام مرگ پرندگان خوش‌صدا، جغدها با صدای بلند و خنده‌دارشان شادی کنند.

هوش مصنوعی: حق این است که مرگ بماند، زیرا حال من از بیان حقیقت خراب می‌شود.

هوش مصنوعی: اجازه بده به خاطر حفظ سوگندم، جایم در یک چاه تاریک باشد.

هوش مصنوعی: دشمن به خاطر دشمنی و کینه‌ای که از ایران دارد، به منش و رفتار ما توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: اگرچه در برابر تندباد غم و ناراحتی قرار داریم، اما مانند پر کاهی هستیم که به راحتی جابه‌جا می‌شود.

هوش مصنوعی: من هرگز سر خود را به پای انسان‌های پست نمی‌آورم، حتی اگر آن شخص پادشاه باشد.