هوش مصنوعی: شخصی نادان که به توانایی‌های من ایراد گرفت، در مجمعی از دانش‌مندان مورد تمسخر قرار گرفت و به او پاسخ‌های کوبنده‌ای داده شد.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که عیب و ناپسند است که بر کسی بخندیم یا او را مسخره کنیم، در حالی که خودمان هنوز به مسائل پایه و ابتدایی رسیده‌ایم. به نوعی نشان‌دهنده‌ی این است که پیشرفت و یادگیری به زحمت و تلاش نیاز دارد و نباید به دیگران ایراد گرفت در حالی که خودمان هنوز در مرحله‌ی ابتدایی هستیم.

هوش مصنوعی: شنیدن شعر از شاعری که پس از چهل سال تجربه، به اندازه یک فرد بیست ساله می‌نویسد، اشتباه است. این نشان دهنده ضعف و نادرستی در آثار او است.

هوش مصنوعی: من به هیچ وجه از خدمت به میهنم سخن نمی‌زنم، زیرا اندوه حوادث باعث شده که به حالتی خمیده و غمگین درآیم.

هوش مصنوعی: چرا به شعر و نثر بدون قید و شرط افتخار نبرم، در حالی که آنها از دلایل زردشت درخشنده‌تر و روشن‌ترند؟

هوش مصنوعی: شاعری و نوشتن زیبا و نظم‌های تازه‌ای که دارم، مثل یک انگشتر در دست من است.

هوش مصنوعی: نباید به خاطر پروین و اعتصام‌الملک و رشید و دیگر افراد، جان کسی را گرفت.