شمارهٔ ۱۷ - صفای هر چمن
خلیلزادهٔ آزادهای که دیرگهیست
که حسنت از رخ چون برگ ارغوان پیداست
در آشکار و نهان کام دل بجو ز جهان
که خوبروی جهانی تو تا جهان پیداست
سرین نرم تو از امتحان برآمده خوب
خود امتحان چه که ناکرده امتحان پیداست
زگونهٔ تو به کون تو ره بریم بلی
صفای هر چمن از روی باغبان پیداست
شمارهٔ ۱۶ - فتنه بیدار شد: یارم از خوابگاه من برخاستشمارهٔ ۱۸ - دختر ناکام: چه شد که نرگس مستش ز آبِ دیده تر است
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خلیلزادهٔ آزادهای که دیرگهیست
که حسنت از رخ چون برگ ارغوان پیداست
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت شخصی اشاره دارد که از زمانهای دور، زیباییاش مانند برگهای ارغوانی درخشان و نمایان بوده است. این اشعار به نوعی به آزادی و شکوه آن فرد نیز اشاره میکند.
در آشکار و نهان کام دل بجو ز جهان
که خوبروی جهانی تو تا جهان پیداست
هوش مصنوعی: در زندگی، هم در ظاهر و هم در باطن، به دنبال خواستههای خود بگرد و از دنیا طلب کن؛ زیرا زیبایی و خوشرویی جهان در تو مشهود است تا زمانی که دنیا وجود دارد.
سرین نرم تو از امتحان برآمده خوب
خود امتحان چه که ناکرده امتحان پیداست
هوش مصنوعی: نرم و لطیف بودن تو از امتحانات زندگی به خوبی نشان میدهد که نیازی به آزمایش بیشتری نیست، چرا که کیفیت تو حتی بدون آزمون هم مشخص است.
زگونهٔ تو به کون تو ره بریم بلی
صفای هر چمن از روی باغبان پیداست
هوش مصنوعی: از زیبایی چهرهات میتوانیم به زیباییات در تمام وجودت پی ببریم، آری، تازگی و طراوت هر باغی از چهرهٔ باغبانش نمایان است.