ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۷ - صفای هر چمن

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>خلیل‌زادهٔ آزاده‌ای که دیرگهیست</p></div>
<div class="m2"><p>که حسنت از رخ چون برگ ارغوان پیداست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در آشکار و نهان کام دل بجو ز جهان</p></div>
<div class="m2"><p>که خوبروی جهانی تو تا جهان پیداست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>سرین نرم تو از امتحان برآمده خوب</p></div>
<div class="m2"><p>خود امتحان‌ چه که ‌ناکرده‌ امتحان پیداست</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>زگونهٔ تو به کون تو ره بریم بلی</p></div>
<div class="m2"><p>صفای هر چمن از روی باغبان پیداست</p></div></div>

دیوان اشعار ملک الشعرای بهار (بر اساس نسخه چاپ ۱۳۴۴) - تصویر ۱۱۷۴

شمارهٔ ۱۸ - دختر ناکام

خلیل زاده آزاده ای که دیرگهیست
که حسنت از رخ چون برگ ارغوان پیداست
در آشکار و نهان کام دل بجو ز جهان
که خوبروی جهانی تو تا جهان پیداست
سرین نرم تو از امتحان برآمده خوب
خود امتحان  چه که  ناکرده  امتحان پیداست
زگونه تو به کون تو ره بریم بلی
صفای هر چمن از روی باغبان پیداست

شمارهٔ ۱۶ - فتنه بیدار شد

شمارهٔ ۱۷ - صفای هر چمن

خلیل‌زادهٔ آزاده‌ای که دیرگهیست

که حسنت از رخ چون برگ ارغوان پیداست

در آشکار و نهان کام دل بجو ز جهان

که خوبروی جهانی تو تا جهان پیداست

سرین نرم تو از امتحان برآمده خوب

خود امتحان‌ چه که ‌ناکرده‌ امتحان پیداست

زگونهٔ تو به کون تو ره بریم بلی

صفای هر چمن از روی باغبان پیداست

شمارهٔ ۱۷ - صفای هر چمن

اطلاعات