هوش مصنوعی: در میان مشکلات و دردهایی که زمانه به وجود آورده، صبر و استقامت انسان از او سلب شده است و دیگر تحمل سختی‌ها ممکن نیست.

هوش مصنوعی: دل آگاه و با دانش از دردها و ظلمت‌های زندگی، به جایی پناه می‌برد که شایسته‌اش باشد و از سیاهی‌ها دور شود.

هوش مصنوعی: شاعر طوس، که معروف به صبر و استقامت بود، از بین رفت و الآن در دنیای شعر هیچ‌کس به‌عنوان سلطان شناخته نمی‌شود.

هوش مصنوعی: شخصی از میان جمع، به عنوان یک نویسنده و عالم ظهور کرد که دانش و علم را زنده نگه می‌دارد، همان‌طور که جان باعث حیات بدن می‌شود.

هوش مصنوعی: از میان جمع، فردی با استعداد و اهل علم برخواست که نامه‌ای به نام او را به عنوان معرفی دانش خود تهیه کرده بود.

هوش مصنوعی: دیگر در دنیا هیچ موجودی مانند او پیدا نخواهد شد و زمانه هم هیچ همتایی برای او نخواهد آورد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز طبیعت و دل شجاع او، نتوانسته است در زیر خاک، دریا یا عمان پنهان بماند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز خود او به یادش نمی‌آید، درست مانند اینکه خورشید زیر خاک تیره پنهان شده است.

هوش مصنوعی: اگر خرد و دانشی باارزش در زمین وجود داشته باشد، همیشه در پنهان خواهد بود.

هوش مصنوعی: بازار دانش و هنر به دلیل این تبادلات ناکارآمد، دیگر رونق ندارد و دکه‌های آن به خاطر همین زیان‌ها و ضررها تعطیل شده‌اند.

هوش مصنوعی: در اینجا به غم و اندوه کسی اشاره شده است که در سوگ او، نامه و قلم به حالتی آسیب‌دیده درآمده‌اند؛ یکی از آن‌ها دچار دردی عمیق است و دیگری به گونه‌ای خاموش مانده و ناچار به سکوت شده است.

هوش مصنوعی: او فقط آرزوی آل رسول را در سر داشت و در دلش جز عشق به این افراد وجود نداشت.

هوش مصنوعی: از دنیای فانی رخت بر بسته و به سوی عالم باقی و جاودان رفته است، چون خداوند فرموده است: «هر چیزی که بر روی زمین است، نابود شدنی است.»