هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که فانی، از زمانی که مادر روزگار به دنیا آورده، این نوع سخن گفتن بی‌ثمر و بی‌حاصل شده است و همچنان به بی‌حاصلی خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که از زبانش کلامی زیبا و دلنشین بیرون بیاید، همچون باغی پر از یاسمن، گل‌های خوب و سوسن باشد.

هوش مصنوعی: هر صفحه‌ای که باز می‌کنی، به دو بیت شعر نوشته شده، مانند پرنده‌ای رنگارنگ و زیباست.

هوش مصنوعی: دیدم که از عمق یک شعر، پاکی خالص آن را می‌توان احساس کرد، مانند اینکه نور آفتاب از روزنه‌ای به درون تابیده باشد.

هوش مصنوعی: اما من و فانی، بندهٔ کسی هستیم که این شعر زیبا را سروده است.

هوش مصنوعی: مدت زیادی در این خانه قدیمی مانده‌ام، طوری که صحبت‌های دی و بهمن باعث شده‌اند که خودم هم قدیمی و کهن شوم.