هوش مصنوعی: گیو بازرگانی کرده و در این زمان چند قنطره از لندن وارد کرده است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که هر نادان یا بی‌تجربه‌ای می‌تواند به عنوان یک چالش یا آزمون برای دیگران باشد و در واقع، تستی برای صبر و توانایی‌های افراد باهوش‌تر به حساب می‌آید. به عبارتی، افراد ناآگاه می‌توانند باعث شوند که دیگران مهارت‌های خود را به نمایش بگذارند و امتحان شوند.

هوش مصنوعی: ظاهر او مانند وصله‌ای از چکمه‌ای است که رنگ و بویی از زردی دارد، و زیر پایش مانند تختی از چرم خوب و باکیفیت است.

هوش مصنوعی: در روز جنگ، سپر طوس بوده که از شدت ضربه‌های حاصل از شمشیر به شکل ناپایداری درآمده و دیگر کارایی ندارد.

هوش مصنوعی: نوک او تیز است مانند نیزه‌ای که گیو دارد و دهانش باز است مانند بیژن.

هوش مصنوعی: رنگ آن مانند چهرهٔ موجودی شرور و پوزه‌اش شبیه به پوزهٔ یک شیطان است.

هوش مصنوعی: من مثل کفش شرحبیل عرب به زشتی و ناپسندی دچار شده‌ام و مانند موزهٔ اویس قرن کهنه و فرسوده هستم.

هوش مصنوعی: این جمله به نوعی اشاره به بیماری نقرس و درد و ناراحتی ناشی از آن دارد. تشبیه به کفش آهنی نیز نشان‌دهنده‌ی سنگینی و سختی وضعیت است. به طور کلی، بیانگر درد و رنجی است که فرد در اثر این بیماری احساس می‌کند.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت مانند پوششی است که اگرچه ممکن است در برخی جاها نقص و مشکل داشته باشد، اما به اندازه‌ای دلنشین و شگفت‌انگیز است که انسان را مجذوب خود می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که آن را ببیند و نخواسته بخندد، یا نابینا است یا نادان.

هوش مصنوعی: سپس آن شیء را می‌خورند و اگر بد بود، یا از سنگ است یا از آهن.

هوش مصنوعی: کسی که از من کوتاهی نکرده و رفتار بدی نداشته، حالا هر چه گناه دارد، به گردن من است.