هوش مصنوعی: به باغ‌های بهشت گل‌هایی می‌فرستم و به فردوس شاخه‌های سنبل را می‌فرستم.

هوش مصنوعی: من علم و برکت را به سرزمین هند می‌فرستم همراه با می و موز و هل.

هوش مصنوعی: من شاخه‌هایی از گل نرگس و بنفشه را به شهرهای ساری و آمل می‌فرستم.

هوش مصنوعی: من گفتار خوشی را به پرنده‌ای چون قمری می‌گویم و آهنگ زیبایی را به بلبل می‌فرستم.

هوش مصنوعی: من ثروت و امکاناتم را به آمریکایی‌ها می‌فروشم و چیزهای پرزرق و برق را به پاریسی‌ها می‌فرستم.

هوش مصنوعی: من پیامی به قابوس و صابی می‌فرستم که از برتری و فخر کردن به خط، شعر و ادب خودم دوری کنم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که از احساس خود بزرگ‌بینی و زیبایی و همچنین شوخی، توجه و انرژی‌ام را به یک بخش از کل می‌فرستم. این نشان‌دهنده‌ی آن است که فرد به رغم توجه به خود و شوخی، هنوز به کل و همه‌چیز اهمیت می‌دهد.

هوش مصنوعی: من از روی نادانی، شراب خالص و خوب را به جلفای اصفهان می‌فرستم.

هوش مصنوعی: من از سرزمین تبت عطری خوشبو برایت می‌فرستم و به طرف تو، تار مویت را از دور می‌بوسم.