هوش مصنوعی: اگر یکی از این بزرگان شعری بگوید که خود به دلیل نادانی‌اش حتی معنای آن را هم نمی‌فهمد، به چه معناست؟

هوش مصنوعی: باید به نوشتن میر قابوس بپردازند و سپس از افسر سنجر برای تزیین و زیباسازی استفاده کنند.

هوش مصنوعی: پس او را به انواع زیبایی‌ها زینت می‌دهند، به گونه‌ای که اگر بگویی زینت یافته، به نظر می‌رسد که همچنان زیبا و دل‌انگیز است.

هوش مصنوعی: زمانی که چاپلوسان کسی را ببینند، ناگزیر او را از شعرهای جریر و اشعار اعشی بهتر توصیف می‌کنند.

هوش مصنوعی: یکی می‌گوید که این پیام وحی خداوندی است که از عالم بالا به سوی زمین فرود آمده و به عیسی داده شده است.

هوش مصنوعی: استاد می‌گوید که من از این زبان و ادب بیشتر شعر دارم و وقت ندارم تا آنها را شرح دهم یا درباره‌شان فکر کنم.

هوش مصنوعی: اگر شاعری خسته شعری بگوید که به گوش آسمان برسد و در دل‌ها بماند، آن شعر بسیار ارزشمند است.

هوش مصنوعی: زمانی که کسی با وعده‌ها و امیدهای مختلف مردم را جذب کند، افرادی که درک کمتری دارند، به شیوه‌های مختلف به او می‌خندند و او را مورد تمسخر قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: شاعر بی‌شکل و بی‌هویتی وجود دارد که نمی‌تواند درک کند چگونه انسان‌ها درباره ستایش و یا نکوهش او فکر می‌کنند.

هوش مصنوعی: دیگری می‌گوید به سخن او توجه نکن، زیرا او ادعای زیادی دارد که از ظرفیت واقعی‌اش فراتر است.

هوش مصنوعی: اگر کسی با قدرت کلامش، جادو به موسی می‌فروشد، در نهایت زبان او به مانند افعی در کامش خواهد بود.

هوش مصنوعی: مردان واقعی در بهار زندگی خود، حالتی شاداب و سرزنده دارند. خوشا به حال کسانی که در نظر دیگران، دنیای آنها ناپیداست و فقط زیبایی و صفای درونشان نمایان است.