ملک‌الشعرا بهارشمارهٔ ۹۴
بر سبزه نشست بلبل و قمری
باید می سرخ چون گل حمری
آری می سرخ درخور است از آنک
بر سبزه نشست بلبل و قمری
آن سرخ مِیی که گَرْش بربویی
نشناسی‌اش از بنفشهٔ برّی
آن می که سحابش اندرون بینی
رخشنده‌تر از ستارهٔ شعری
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بر سبزه نشست بلبل و قمری
باید می سرخ چون گل حمری
هوش مصنوعی: بلبل و قمری بر روی سبزه نشسته‌اند و باید مانند گل‌های قرمز، سرخ و شاداب باشند.
آری می سرخ درخور است از آنک
بر سبزه نشست بلبل و قمری
هوش مصنوعی: بله، نوشیدنی قرمز رنگ (شراب) مناسب است، زیرا پرندگان عاشق مثل بلبل و قمری بر روی سبزه نشسته‌اند.
آن سرخ مِیی که گَرْش بربویی
نشناسی‌اش از بنفشهٔ برّی
هوش مصنوعی: هرچند بوی دل‌انگیز و خوشی دارد، اما اگر آن را نچشی و نشناسی، از گل بنفشهٔ طبیعی و کوهی قابل تشخیص نخواهد بود.
آن می که سحابش اندرون بینی
رخشنده‌تر از ستارهٔ شعری
هوش مصنوعی: آن میوه‌ای که در دل ابرها به چشم می‌خورد، درخشان‌تر از ستاره‌ای در آسمان است.