ملک‌الشعرا بهارشمارهٔ ۶۳
آن چه شعله است کزان راهگذار می‌آید
یا چه برقیست که دایم به‌نظر می‌آید
ظلماتیست جهانگیرکه چون سیل روان
مژده آب حیاتش ز اثر می‌آید
زادهٔ فکر من است این که پس از چندین قرن
به سفررفته و اکنون زسفر می‌آید
دیده بگشای و در آغوش بگیرش کز مهر
پسری بر سر بالین پدر می‌آید
اگر این فتنه گری زان خط سبز است چه باک
خوش بود فتنه گر از دور قمر می‌آید
پا و سر می‌شکند راه خرابات ولی
مرد وارسته ازبن راه بسر می‌آید
ای دل از کو تهی دست طلب شکوه مدار
صبرکن عاقبت آن نخل به‌بر می‌آید
هرکجا بگذرد آن سرو خرامنده بهار
خاک راهش به نظرکحل بصر می‌آید
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آن چه شعله است کزان راهگذار می‌آید
یا چه برقیست که دایم به‌نظر می‌آید
هوش مصنوعی: این شعله‌ای که در حال عبور است چه چیزی است؟ یا این نوری که همواره در دیدرس ماست، چطور نوری است؟
ظلماتیست جهانگیرکه چون سیل روان
مژده آب حیاتش ز اثر می‌آید
هوش مصنوعی: جهانی پر از ظلمت و تاریکی است که مانند سیلی روان حرکت می‌کند و بشارت آب حیاتش از نشانه‌هایش نمایان می‌شود.
زادهٔ فکر من است این که پس از چندین قرن
به سفررفته و اکنون زسفر می‌آید
هوش مصنوعی: این اثر حاصل تفکر من است و حالا پس از گذشت سال‌های زیاد، به بازگشت از سفر مشغول است.
دیده بگشای و در آغوش بگیرش کز مهر
پسری بر سر بالین پدر می‌آید
هوش مصنوعی: چشمانت را باز کن و او را در آغوش بگیر، زیرا پسری از عشق بر بالین پدرش می‌آید.
اگر این فتنه گری زان خط سبز است چه باک
خوش بود فتنه گر از دور قمر می‌آید
هوش مصنوعی: اگر این تحریک و آشوب از آن خط سبز باشد، نگران نباشید. جالب اینجاست که فتنه‌گر از فاصله دوری چون ماه می‌رسد.
پا و سر می‌شکند راه خرابات ولی
مرد وارسته ازبن راه بسر می‌آید
هوش مصنوعی: درست است که برای رسیدن به جایی مانند خرابات، مشکلات زیادی وجود دارد و ممکن است سختی‌ها و دردسرهایی پیش بیاید، اما فردی که خود را از وابستگی‌ها و محدودیت‌ها رها کرده، به سهولت و با آرامش به هدفش می‌رسد.
ای دل از کو تهی دست طلب شکوه مدار
صبرکن عاقبت آن نخل به‌بر می‌آید
هوش مصنوعی: ای دل، از اینکه خالی‌دست و بی‌توفیق هستی، ناامید نشو و عصبانی مشو. صبر کن، چرا که در نهایت آن درختی که انتظارش را می‌کشی، به بار می‌نشیند.
هرکجا بگذرد آن سرو خرامنده بهار
خاک راهش به نظرکحل بصر می‌آید
هوش مصنوعی: هر جا که آن سرو زیبای خوش‌حرکت عبور کند، بهار و زیبایی طبیعت در چشم‌ها نمایان می‌شود.
خوانش ها
شمارهٔ ۶۳ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1393/12/04 23:03
محمدرضا
سلام
در پایانِ مصرعِ اولِ بیتِ اول ، واژه ی "راهگذار" ، می بایست "راهگذر" باشد ، چون هم وزن و هم قافیه را به هم ریخته.
وزن :
فَعِلاتُن فَعِلاتُن فَعِلاتُن فَعلُن (بحر رمل مثمن مخبون محذوف)
قوافی :
نظر - اثر - سفر - پدر و...
که "راهگذار" با هر دو مغایرت دارد.
با سپاس
1402/03/05 08:06
عباس سلیمیان ریزی
سلام
بیت ششم، مصرع دوم
مرد وارسته از «این» راه بسر می آید