هوش مصنوعی: اگر کسی به زیبایی تو، ای معشوق، در چین نقاشی کند، باید عمر طولانی داشته باشد؛ زیرا زلف‌های تو مانند چین و شکنند و کشیده هستند.

هوش مصنوعی: اگر سنبل و نسرین زیبایی تو را ببینند، زیبایی تو آنان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و خودشان در مقابل زیبایی‌ات بی‌معنا می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر دل را به زلف تو بسپارم، خال تو باعث می‌شود که در عشق من دزدی کند. و اگر با لب‌های تو دل خوش شوم، چشمان تو از من کینه خواهند داشت.

هوش مصنوعی: من سختی‌ها و بی‌رحمی‌های تو را بیشتر از عشق ورزیدن به عاشقانم دوست دارم. به جانم قسم که حتی زخم و آزار خواجه قدیمی‌ام را تحمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر دنیا برای تو نامی برساخته و زیبایی به تو بخشیده، روزی خط زیبا و شگفتی بر روی صورتت خواهد کشید.

هوش مصنوعی: زلف او مانند قاصد جان، عشق را به سراغ دل می‌آورد و دل در غم جدایی می‌سوزد. وقتی او به چنین حالتی می‌افتد، دل هم به شیوه‌ای خاص و دردناکی دچار عذاب می‌شود.

هوش مصنوعی: عزیزم، بهار در دل جانم بار غم دوری تو را از بین می‌برد. باید کسی مانند فرهاد باشد تا از دل جانش غم شیرین را به دوش بکشد.