هوش مصنوعی: جهان مانند سوئیس، باغی زیبا و دلنشین ندارد و لاله‌ای که در باغ سوئیس است، احساس درد و حسرتی ندارد.

هوش مصنوعی: در این سرزمین، تنها دل‌های ایرانیان از غم و اندوه پر شده و هیچ کس دیگری نمی‌تواند چنین احساسی را تجربه کند.

هوش مصنوعی: مردم در شادی و خوشی غرق شده‌اند و فقط من هستم که بیمار و ناتوانم. آیا کسی جز من وجود دارد که همیشه در وضعیتی این‌چنین بد باشد؟

هوش مصنوعی: در همه‌ی ژنو، هیچ دل شادابی وجود ندارد و هیچ کدام از باغ‌ها هم گل‌های پژمرده‌ای را در خود ندارند.

هوش مصنوعی: در این منطقه خشک و سنگی چیزی جز گلستان و باغ نمی‌توان یافت.

هوش مصنوعی: شهر و روستاها اینجا پر از نور هستند، اما مرکز ایران در تاریکی شب چراغی ندارد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای خوش‌صدا در باغ آهنگی زیبا می‌خواند و در اینجا خبری از پرنده‌های بی‌صدا و غمگین نیست.

هوش مصنوعی: عاشق ناراحت از وجود رقیب نیست؛ بلبل هم از زاغ نگران و آشفته نیست.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر دردهای ایران گرفته است و به گونه‌ای است که حتی نمی‌تواند برای درمان این غم آرامش پیدا کند.

هوش مصنوعی: بهار زمان مناسبی برای سرودن شعر و غزل است، اما افسوس که شاعر بخت و استعداد لازم برای بیان احساسات خود را ندارد.