هوش مصنوعی: زن زیبایی که لب‌هایش شیرین است و نگاهش جان‌ها را به خود جلب می‌کند، هر کجا دلی وجود داشته باشد، زلف مشکی او آن دل را به اسارت درآورده است.

هوش مصنوعی: به سراغ دل خود رفتم تا از کسانی که در حضور او هستند، خبری بگیرم. آنها گفتند که باید در جستجوی او باشی، شاید فرشی که بر سر راهش است، تو را به او نزدیک کند.

هوش مصنوعی: می‌گویند که محبوب، دل‌های مردم را می‌سوزاند و در عوض، آن لعل سرخ و دست زیبای او نتیجه‌ی این درد و رنج است.

هوش مصنوعی: او فرمانروای سرزمین زیبایی است و ما اسیر او هستیم؛ زلف‌های پرچین و صف مژه‌های او، سپاه او را تشکیل می‌دهد.

هوش مصنوعی: گفتم که چه دلیلی دارد برای کشتن من، آن معشوق؟ پاسخ دادند که خودپرستی و طغیانی او دلیل توجیه‌کننده‌اش است.

هوش مصنوعی: من از عشق غیر از خودم هیچ گناهی ندارم، اما گفتند که زندگی عاشق خود گناه اوست.

هوش مصنوعی: عزیزم، فصل بهار مانند شکارچی‌ای است که زبانی نمی‌تواند بگوید، اما چیزی که دل ما را می‌آزارد، ناله و آوایی است که از دل او به گوش می‌رسد.