1 . در بیت آخر به جای کلمه زاری کلمه افسون است .
2 . خطاب شاعر به افراد لاابالی است نه عزاداری

اتفاقا آقای بهتر شهدی گفته امروزه روز هم آنرا بعینه می بینیم

اشتباه نوشتاری :
ﮔﺎﻩ ﻋﺮﯾﺎﻥ "ﮐﺸﺘﻪ" ﺑﺎ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﻣﯽﮐﻮﺑﻨﺪ ﭘﺸﺖ
صحیح :
گشته

این قصیده زیبابرای دین شناسان واقعی واهل فهم است نه متعصبین متحجروسطحی نگرکه یک عمرباخرافه گری به ریشه ادیان الهی تیشه زده اندتادکان دونبششان رونق بیشترگیرد

این شعر را به عینه درهردوران می توان دید و حس کرد و اتفاقاً مستاق های زیادی دارد.و شاعر چه نکته بین ونکته سنج بوده زیرا از روی تعصب خشک وخالی و فقط شعری گفته باشد این شعررا نسروده . روحش شاد و یادش گرامی باد.

مصداق است عزیزم!
اول درست نوشتن را بیاموز و سپس نظر بده.

منظور بهار تسلیم نشدن به ظالم والگو گرفتن از امامی است که برایش عزاداری می کنند. که هدف امام شهید را نفهمیدن مساوی با خریت است.

برای ظعر اگر چه می توان توجیهی یافت ولی در نگاه اول مسخره کردن عقاید هزار و چند قرنی گروه زیادی از مردمان است.
بهار می توانست با لحن بهتری به آسیب شناسی عزاداری های نامشروع بپردازد.
به علاوه چند رنگه بودن مرحوم بهار در عرصه ی سیاست و ادبیات و فرهنگ و... امری است روشن و جملگی بر آنند....
وی روزی در ستیز با استبداد بود و مشروطه خواهی دو آتشه می نمود ولی در زمانی مداح شاه و نه کرسی فلک را ردیف کن تا بوسه زند بر رکاب قزل ارسلان-یعنی رضا خان-
گاهی در سرقت شعر و گاهی بر علیه سارقان...
و مطالبی دیگر
ثبات در رأی و عمل چیز خوبی است که ایشان چندان این رقم جنس را نداشت...
به خاطر همین شعر بالا نیز در همان راستا تحلیل می شود و نباید خرده ای خاص بر این دست افراد گرفت...

یک) "ثبات در رای و عمل" در واقع نام بزک شده‌ای‌ست که نانخوران دین روی "جهل و تعصب" گذاشته‌اند برای تحمیق عوام و دعوتشان به جمودفکری و دشمنی با منطق و گوهر عقل.
وگرنه عاقل در هر روز به تجربه جدیدی می‌رسد و عقاید خود را بازسنجی میکند تا مبادا به دوغ دیو درافتاده و بازیچهء شیاطین ملَک‌نما شده باشد. البته اگر واقعا به آخرت و حساب و کتاب باوری دارد. نه اینکه خدای ناکرده به تعبیر استاد بهار بزرگوار:
لیک اگر زین ناکسان خانم بخواهد ابن‌سعد
خانم ار پیدا نشد، دعوت ز خاتون می کنند
دو) ای کاش آن دوست عزیزمان بجای ایراد گرفتن به نگارش "مستاق" (بجای مصداق) در مغز سخن آن هموطن عزیز تدبر می‌کردند. مستاق نوشتن مصداق هم طبعا از اثرات آموزش و پرورشی‌ست که آموزش و پرورش را آخرین اولویت خود برای فرزندان این کشور ادیب‌پرور قرار داده، متاسفانه.
سه) وزن و معنای مصرع دوم از بیت سوم را درک نکردم. دوستان اگر راهنمایی کنند سپاسگزار خواهم بود. این مصرع:
در معابر با شرق دست، گلگون می‌کنند.

سلام آقا مجید
این که می فرمایید: "ثبات در رای و عمل” در واقع نام بزک شده‌ای‌ست که نانخوران دین روی “جهل و تعصب” گذاشته‌اند برای تحمیق عوام، و عاقل در هر روز به تجربه جدیدی می‌رسد و عقاید خود را بازسنجی میکند"
به نظر من سخن صحیحی نیست.
در آیه های زیبای قرآن کریم و در زندگی انبیای الهی و امامان معصوم، ثبات و استقامت ستوده شده و استقامت و ثبات غیر از ایستایی است. این مخالفتی هم با رشد مستمر معنوی و اخلاقی ندارد.

ظهر تا شب نوحه می‌خوانند و شب کون می کنند
آن هم قسمت سانسور شده در شعر

1) بیت آخر:
تا خرند این قوم‌، رندان خرسواری می کنند
وین خران در زیر ایشان آه و

1) بیت آخر:
تا خرند این قوم‌، رندان خرسواری می کنند
وین خران در زیر ایشان آه و افسون می کنند
2) در پاسخ به جناب مجید-سه:
گاه بگشوده گریبان‌، روز تا شب سینه را
در معابر با شَرَقِّ دست، گلگون میکنند

سندی شاهک بر زِهادشان پیغمبر است
علامت کسره باید برای حرف ر باشد برِ
با جابجایی کسره حرف (ز) زُهّادشان کسره گرفته
البته من در زمینه ی ادبیات چیز زیادی نمی دانم

در دو پول آن طفل را یک پول مغبون می کنند.

یعنی به جای اینکه دو پول به آن طفل دهند، یک پول آن را بالا می‌کشند.

سِنْدی بْن شاهِکْ زندان‌بان امام کاظم(ع) و از چهره‌های شناخته‌شده در دوران حکومت خلفای عباسی است. وی در زندان با امام هفتم شیعیان، سخت و خشن رفتار می‌کرد. او با مأموریتی که از جانب هارون الرشید بر عهده داشت، امام کاظم(ع) را به شهادت رساند.

صبح برجسته جُنُب تا ظهر می‌ریزند اشک

ظهر تا شب نوحه می‌خوانند و شب ... می‌کنند.

من خشم دوستان مذهبی را نسبت به بهار درک می‌کنم. واقعا این سیلی دردناکی است. 😅

سلام مجید

َشَرَّقِ دست، منظور صدای برخورد شدید دست با چیزی است. مثل صدای سیلی زدنِ خشن.

و اما اشتباه چاپی شعر:

در بیت آخر کلمه "افسون" صحیح است نه "زاری". از قافیه شعر هم می‌توان فهمید که افسون درست است.

بقیه موارد هم دوستان تذکر دادند.

ایکاش مدیر صفحه، مطالب ‌پینوست را را بررسی و اشتباهات تایپی را اصلاح می‌کردند 

سپاس