هوش مصنوعی: بهار رسید و گذشت، ای ماه زیبای سپند، بر آتش سپند افکن.

هوش مصنوعی: در نوروز، هر هفت روز، صورت باغ زیبا می‌شود و هر هفت روز از امشاسفند به همین دلیل است.

هوش مصنوعی: از دل گل، آتش شعله‌ور شد و زردوشتی بر او فریاد زد و آواز خواند.

هوش مصنوعی: پرندگان بر شاخه درخت می‌خوانند و گاهی زندگی خود را به نمایش می‌گذارند و گاهی به فخر و bragging از دستاوردهای خود می‌پردازند.

هوش مصنوعی: بهار فرا رسیده و گل‌های زیبا و رنگارنگی بر روی درختان سرو بلند به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: در باغی زیبا و پر از گل، سفره‌ای رنگارنگ و خوش‌رنگ گسترده شده است. پرندگانی با رنگ‌های زیبا بر این سفره نشسته‌اند و جلوه‌گری می‌کنند.

هوش مصنوعی: باغ و زمین به طور ناگهانی از مرز حلب تا در تاشکند سرسبز و سرشار از زندگی شدند.

هوش مصنوعی: گل بنفشه عطرش را همچون مشک پراکنده می‌کند و شکوفه‌ها در دل خود شکر را پرورش می‌دهند.

هوش مصنوعی: اگر یک ماه از خزان بگذرد، آب رود ارس تا لب هیرمند کاهش می‌یابد.

هوش مصنوعی: در یک هفته، نیروهای بهار از کوه‌های مرتفعی که مانند اختاپوس هستند، به کوه سهند آمدند.

هوش مصنوعی: از شدت شادی و خوشی، نمی‌دانم چه بگویم. مثل این است که از فراوانی لاله و گل، نمی‌دانم چه تعداد وجود دارد.

هوش مصنوعی: به گل نرگس نگاه کن که چشمانش پر از می است، و به گل لاله نظر کن که لب هایش پر از خنده و شادابی است.

هوش مصنوعی: همچون خورشید که در پس ابرهای تیره پنهان است، صبحگاهان، بر جهان می‌تابد و نور می‌افشاند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که شخصی فوق‌العاده قدرتمند و با نفوذ بر روی موجودی ترسناک و نیرومند نشسته است، به گونه‌ای که این تصویر نمایانگر شکوه و عظمت اوست.

هوش مصنوعی: هر زمینی که خالی از سبزه و گیاه باشد، نشان‌دهنده این است که کسی در آنجا با تلاش و کوشش، زمین را آباد نکرده است. در واقع، اگر زحمت کشیده شود، حتماً نتیجه و برکت آن دیده خواهد شد.

هوش مصنوعی: سنبل سرخ که نماد زیبایی و جذابیت است، به مانند لولیان خوش‌پوش و باوقار، جلب توجه می‌کند و در میان عور، به زیبایی خود می‌افزاید.

هوش مصنوعی: سنبل‌های تازه شکوفا و سپید مانند دختران جوانی هستند که دلهره و زیبایی‌شان در سینه نهان است.

هوش مصنوعی: اگر جهان در بهار جوان و سرزنده است، پس چرا قله‌های کوه هنوز سفید و پوشیده از برف‌اند؟

هوش مصنوعی: اگر اشک از چشم ببارد، مانند ابر از آسمان، پس چرا این خنده از تندر به وجود می‌آید؟

هوش مصنوعی: زمانی که مار زرینی مانند برق از دست برود، تندر با نعره‌ای به صدا درمی‌آید تا از خطر او بترسد.

هوش مصنوعی: به بالا نگاه کن به سمت جویباری که پر از خمیدگی‌هایی است شبیه به سیمی که در حال پیچ خوردن است.

هوش مصنوعی: از طرف جنوب، خورشید از دست رفته و در طرف شمال، آشتی و آرامش برقرار شده است.

هوش مصنوعی: از این آشتی، جانوران وحشی و اهلی، پرندگان، بزها و گوسفندان خوشحال و شاداب شدند.

هوش مصنوعی: تنها فرزندان بوزینگان قدیم هستند که از این آشتی‌ها درس نمی‌گیرند.

هوش مصنوعی: آنها هیچ ویژگی خوبی ندارند و فقط به افکار ناپسند و بی‌فایده خود مشغولند.

هوش مصنوعی: در فصلی که گل‌ها از درختان لبخند می‌زنند و زندگی را جشن می‌گیرند، برخی باعث می‌شوند که این زیبایی با رنگ خون آغشته شود.

هوش مصنوعی: خون های نخشکیده در زمین حبش، با بوی خون از اسپانیا به فضا بلند شده است.

هوش مصنوعی: اسب اسپانی از شدت نبرد خسته نمی‌شود و به میدان جنگ ژاپون می‌تازد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که آمریکایی‌ها چه نقشه‌ها و دسیسه‌هایی داشته باشند و انگلیسی‌ها چه ترفندهایی به کار ببرند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و عظمت دریاها اشاره دارد و از قدرت و زیبایی امواج دریاهای مختلف سخن می‌گوید. دریای روم و دریاهای ماچین و هند به عنوان نمادهایی از مکان‌های دور و ناشناخته به تصویر کشیده شده‌اند، که همگی جلوه‌هایی از طبیعت و شگفتی‌های آن را نشان می‌دهند. همچنین، این اشاره به تعاملات فرهنگی و جغرافیایی میان مناطق مختلف دنیا دارد.

هوش مصنوعی: اروپا از آسیا مشهور شد و به همین دلیل آسیا بی‌ارزش و ذلیل گردید.

هوش مصنوعی: به دور و برت نگاه کن، یک طرف به مرو و هری و سمت دیگر به بلخ و خجند.

هوش مصنوعی: ده قرن پیش، جایی که دانش و علم در آن رواج داشت، اکنون به مکانی برای بیماری، فقر و ناپاکی تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: تعجبی ندارد اگر روزی آسیا به رغم اروپا، دنیا را تسخیر کند و به پیشرفت‌های چشمگیری دست یابد.

هوش مصنوعی: یک فرد نیازمند و بیچاره‌ای وجود دارد که در دلش به بدی‌های دیگران فکر می‌کند. باید از بدی‌هایی که دیگران نسبت به قشر نیازمند دارند، بترسی.

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف تلاش و زحمت فردی می‌پردازد که در مسیری دشوار قدم گذاشته و با وجود سختی‌ها، امید و اراده‌اش را حفظ کرده است. او با پشتکار و عزم راسخ، به دنبال هدفش است و از موانع نمی‌هراسد. در این مسیر، او به ارزش صبر و استقامت پی برده و می‌داند که در نهایت به موفقیت خواهد رسید.

هوش مصنوعی: افسوس که از این علم و تربیت اروپایی فقط حقه بازی و فریبکاری آموختیم.

هوش مصنوعی: هرچند سخنان او زیبا و دلنشین است، اما وقتی کارها و رفتار او ناپسند باشد، هیچ سودی از این سخنان نیست.

هوش مصنوعی: چنان که دیوانه وقتی به زمین می‌افتد، خانه‌اش را به هم می‌ریزد و خراب می‌کند، انسان نیز ممکن است در شرایط خاصی دچار آشفتگی و هرج و مرج شود و به تخریب دنیای خود بپردازد.

هوش مصنوعی: انسان به راحتی نمی‌تواند از پند و نصیحت بهره‌مند شود و حتی اگر او را از محدودیت‌ها آزاد کنید، باز هم تغییر چندانی در او به وجود نخواهد آمد.