گنجور

شمارهٔ ۶۴ - ابر و باد

بود مر ابر را اندر کمین باد
برد مر ابر را زین سرزمین باد
چو ابر آید نباریده به صحرا
وز بادی‌، که دیدست این‌چنین باد
نگرید ابر ازین پس زانکه هر روز
گشاید ابر را چین از جبین باد
چو ابر اندر هوا بشتافت‌، دانیم
که باشد در قفای او یقین باد
فلک پیوسته در یک آستینش
بود ابر و به دیگر آستین باد
نفورم من ز باده زآنکه باشد
به لفظش تا به حرف سومین باد
غمی گشتیم از این باد و از این ابر
دو صد لعنت بر این ابر و بر این باد

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

بود مر ابر را اندر کمین باد
برد مر ابر را زین سرزمین باد
هوش مصنوعی: ابر در کمین باد بود و باد آن را از این سرزمین می‌برد.
چو ابر آید نباریده به صحرا
وز بادی‌، که دیدست این‌چنین باد
هوش مصنوعی: هنگامی که ابری به صحرا می‌آید بدون اینکه بارانی بریزد، و بادی که این وضعیت را دیده است، به آن اشاره می‌کند.
نگرید ابر ازین پس زانکه هر روز
گشاید ابر را چین از جبین باد
هوش مصنوعی: از این به بعد، باران نمی‌بارد چون هر روز سراب دل‌انگیز باد، رفته‌رفته ابر را می‌گشاید.
چو ابر اندر هوا بشتافت‌، دانیم
که باشد در قفای او یقین باد
هوش مصنوعی: زمانی که ابر در آسمان به سرعت حرکت می‌کند، از این امر متوجه می‌شویم که حتماً در پشت سر او باد وجود دارد.
فلک پیوسته در یک آستینش
بود ابر و به دیگر آستین باد
هوش مصنوعی: آسمان همیشه یک طرفش ابر و در طرف دیگرش باد وجود داشت.
نفورم من ز باده زآنکه باشد
به لفظش تا به حرف سومین باد
هوش مصنوعی: من از نوشیدنی بی‌زارم چون تنها در کلامش تا حرف سوم می‌رسد.
غمی گشتیم از این باد و از این ابر
دو صد لعنت بر این ابر و بر این باد
هوش مصنوعی: ما از غم و اندوهی که این باد و ابر به ما می‌آورند شکایت داریم و دو صد بار نفرین می‌کنیم بر این ابر و باد.