هوش مصنوعی: شب چادر سیاهی را بر سر کشید و رنگ سبز زبرجد را به خود گرفت.

هوش مصنوعی: بار دیگر، نشانه‌های سیاه بر عمامه‌های سبز چیره شدند.

هوش مصنوعی: تو گفتی که از نو، نسل عباس، حق آل محمد را گرفتند.

هوش مصنوعی: سوی شرق مانند سوسن زیبا و تازه است و سمت غرب به رنگ گل‌های خوشبو و خوش‌رنگ می‌درخشد.

هوش مصنوعی: در یک سوی دنیا، حالتی غم‌انگیز و ماتم همه‌جا را فرا گرفته و در سوی دیگر، صحنه‌ای از جنگ و خشونت با خونریزی در مشهد وجود دارد.

هوش مصنوعی: شب به تماشاگران خود آمد و خیمهٔ سیاه معبد را برپا کرد.

هوش مصنوعی: و آن دانه‌های خاکی و ریز و قدیمی که از نسل پدر و اجداد به‌جامانده‌اند.

هوش مصنوعی: از هر سو زبانه‌های بازیگران را آورد و آن‌ها را بر جایگاه نشاند.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و ظرافتی اشاره دارد که در روح و شخصیت افراد وجود دارد. در آن به شهره‌ای باوقار و زیبایی متناسب با یک زینت یا آذین تشبیه شده است. این تصویر به ما حس زیبایی و توجه به جنبه‌های ظریف زندگی را منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: زهره، که به نام ستاره صبح نیز شناخته می‌شود، ابتدا از آسمان نمایان شد و جلوه‌گری کرد، مانند چشمان زیبا و شفاف.

هوش مصنوعی: ماه، لکه‌ای زیبا بر روی صورت خود دارد که به مانند اثر انگشتی، بر آن نقش بسته است.

هوش مصنوعی: کیوان در میان، به طرز جادویی با حلقه‌ای از آهن محاصره شده است.

هوش مصنوعی: بهرام، با پوشش زیبای خود که از لاله و زره ساخته شده، به میدان آمده است.

هوش مصنوعی: آن کهکشان مدام و پیوسته بر ستاره‌ها گلابی می‌پاشد که به سوی بالا می‌رود.

هوش مصنوعی: در یک سو، جسد پوبا را گذاشته‌اند و نه قبر مشخصی وجود دارد و نه مقبره‌ای قابل توجه.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای در آسمان پرواز می‌کند و نه خانه‌ای برای نشستن دارد و نه هدفی برای رسیدن.

هوش مصنوعی: زمانی در برخی لحظات، پیام‌هایی از ستاره‌ای دوردست ارسال می‌شود، شبیه به رشته‌ای که به طور مداوم کشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: این زبان به گونه‌ای است که مانند یک نویسنده که با قلم سرخ بر روی زمینه‌ای تیره نوشته‌ می‌نویسد، تاثیر و تأمل خاصی را ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: ای ماه نمای زیبا، بلند شو و جشنی را برپا کن.

هوش مصنوعی: در عشق ورزیدن، بی‌رحمی نکن و در دوستی تردید نداشته باش.

هوش مصنوعی: ای جوانی که تندخو هستی، ارزش صحبت و تجربه‌های پیران را درک کن و از آن‌ها بهره‌ ببر.

هوش مصنوعی: از نیکوکاران، انتقاد و تندخویی خوب است، اما نه به این شدت.

هوش مصنوعی: خداوند زیبایی و بهار را بر چهرهٔ تو نثار کرده است، همچون اینکه این زیبایی‌ها به عنوان هدیه‌ای از سوی موبد سرشار از برکت است.

هوش مصنوعی: آن دیو با آن دو زلف زیبای مجعد، به طور پنهانی حسرت می‌خورد و غبطه می‌زند.

هوش مصنوعی: در موهای تو نشانه‌ای از تقوا، دل و دین وجود دارد که به‌طور جاودانه در آن جا گرفته است.

هوش مصنوعی: شبی را به خاطر او گذراندم، در حالی که مانند بخاری که در مسهد پیچیده است، غرق در احساسات و زیبایی‌اش شدم.

هوش مصنوعی: ما در گفتگو بودیم که ناگهان صدای خروس خوش‌خوان بلند شد.

هوش مصنوعی: سپیده دم از لابه‌لای کوه‌های البرز بیرون آمد، مانند اینکه تیغی از غلاف بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: گفتی موسی از جیب جامه‌اش آن هنر را بیرون آورد.

هوش مصنوعی: چون اژدهای بزرگ و ترسناک، او در آسمان از ستاره‌ها جدا شد و به دور خود چرخ می‌زند.

هوش مصنوعی: در اینجا به نظر می‌رسد که هیچ‌کس برای خرید یا فروش نمی‌ماند، نه کسی که به دنبال کالا باشد و نه کسی که به شکل جدی مشغول کارش باشد، و نه کسی که به مسائلی از جمله زندگی و مرگ توجه کند. همه چیز در حال تغییر است و هیچ‌کس به طور ثابت در جای خود قرار ندارد.

هوش مصنوعی: دنیا ساکت و سرد و خالی شده است، مانند کعبه‌ای که در سرزمین کافران قرار دارد.

هوش مصنوعی: ستارهٔ سحر در اوج آسمان می‌درخشد، مثل شمعی که در وسط معبد روشن است.

هوش مصنوعی: زمانه به گونه‌ای تغییر کرد که هر چیز به نوبت و در مدت زمان مشخصی دگرگون می‌شود. زندگی و حوادث همچون جادو و بازی در چرخش‌اند و هیچ چیزی دائمی نیست.

هوش مصنوعی: گنجشک‌ها مانند کودکان به خواندن الفبا شروع به آواز خواندن کردند.

هوش مصنوعی: خورشید با هنرمندی و توانمندی خود، طلایی درخشان را بر صفحه‌ای از سنگ زبرجد می‌افشاند.

هوش مصنوعی: من به خاطر طبیعت شاعری‌ام که در ستایش خلیفه احمد شعر می‌سراید، به این کار مشغولم.

هوش مصنوعی: شیر خدا، با چهره‌ای درخشان و مانند ستاره‌ای درخشان و زیبا، درخشانی دارد.

هوش مصنوعی: خداوند تاج پادشاهی جاودانی را بر سر او نهاده است.

هوش مصنوعی: تمامی فضائل از او نشأت گرفته‌اند، مانند اینکه جمعیت‌ها از افراد به وجود می‌آیند.

هوش مصنوعی: باران رحمت و نعمت اوست و تمام سیلاب‌ها به عظمت علم او وابسته است.

هوش مصنوعی: از امواج دانش او، چند قطره مانند باران به شکل ابری متراکم شد و سپس بر زمین فرو ریخت.

هوش مصنوعی: در اینجا به این موضوع اشاره شده که افراد بزرگی چون خلیل و کسایی به اندازه‌ی یک قطره، به سادگی و صمیمیت در آوردند و زبانی قوی و پرمحتوا همچون سیبویه و مبرد به وجود آوردند. این بیان نشان‌دهنده‌ی اثر عمیق و معنای واقعی کلمات و زبان است.

هوش مصنوعی: در کعبه، موجودی شریف و بزرگ زاده شد که از آدم برتر و والاتر است.

هوش مصنوعی: گلستانی به وجود آمد که به خاطر زیبایی‌اش مشهور است، ولی آنچه که بیشتر از همه ارزشمند است، عطر و رایحه آن گل است.

هوش مصنوعی: درختی که میوه می‌دهد، از شاخه‌اش جوانه می‌زند، اما این شاخه به‌خاطر لطف و برکت آن درخت است.

هوش مصنوعی: اگر ادعایی نداشت، در واقع او همچون قرآنی بسیار بزرگ و پرمقدار بود.

هوش مصنوعی: روزی که در پی زندگی خویش بودم و در دام مشکلات گرفتار شده بودم.

هوش مصنوعی: از شدت خشم مانند مرگی که به وضوح قابل مشاهده است، و از ترس همچون کوهی بزرگ و پر صلابت.

هوش مصنوعی: زرهی که بر تن دارد، سینه‌اش همچون فولاد محکم است و در زیر کلاه‌خود، تارهایی وجود دارد که او را محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: از میان مردم مانند رعدی خروشان بیرون آمد و به خاطر ترس او، دلیران هم به لرزه افتادند.

هوش مصنوعی: شیر خدا از میان جمعیتی بیرون آمد و چنگی در دست دارد که به شکل خمیده است.

هوش مصنوعی: با تیزی شمشیر، کفر را نابود کرد و دین را از زمین بالا برد.

هوش مصنوعی: در برابر خداوند، از نیاز دو جهان به یکدیگر افزوده می‌شود و ارزش قدرت آن دست، بیشتر می‌گردد.

هوش مصنوعی: خدا به پیغمبر بزرگوار و محترم خود، دستی از نعمت و رحمت عطا کرده است.

هوش مصنوعی: این دل و آن دست همواره به یاری و تأیید خداوند وابسته بودند و همواره در ارتباط با او بودند.

هوش مصنوعی: خدا را به عنوان پروردگارش قبول دارد، اما من این عقیده را نمی‌پذیرم و به سادگی هم آن را رد نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که بندگی و خدمت به پروردگار را جستجو کردی، دیگر در میان محدوده‌های دنیا باقی نخواهی ماند.

هوش مصنوعی: خداوند انسان‌ها را خلق کرده است تا آن‌ها را به خود نزدیک و متصل کند.

هوش مصنوعی: امروز به سوی خدا برو که مانند روز غدیر، نزد او با عظمت و مقام خواهی بود.

هوش مصنوعی: حیدر مردی است با ایمان و جویای خدا، او از هر چیزی که غیر از خداوند است، دوری می‌کند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه بگویم، در این شرایط دچار تردید هستم.

هوش مصنوعی: گفتگو ادامه دارد تا به دانش معانی برسیم، از مقامات یا از جایگاه‌های مختلف.

هوش مصنوعی: خشم و دشمنی او برای دوستانش، همیشه باعث رنج و زحمت است، در حالی که خوشی و شادی آن‌ها بی‌پایان است.