هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی دوباره به زیبایی گل لباس رنگارنگی پوشانده است.

هوش مصنوعی: خیاطی که به نسیم صبحگاهی مشغول کار است، بسیار پارچه تهیه کرد و برش زد و دوخت و در عید نوروز به بازار آورد.

هوش مصنوعی: یک نفر به خود لباس ارغوانی پوشیده است و دیگری رداهایی به رنگ خسروانی به تن دارد.

هوش مصنوعی: از دوستان باغ بهشتی که کاملاً عریان و بی‌پول و تهیدست بودند.

هوش مصنوعی: زیبا دختری یکی را به دست خود زینت داده و به پای دیگری حنا با رنگ‌های زیبا بسته است.

هوش مصنوعی: یکی از درختان سرسبز و کهنسال را بر تن سروبن آراسته‌اند، از سر تا پا.

هوش مصنوعی: بر دوش بید، شکوهی از یک گوهر گرانبها و ارزشمند قرار گرفته است که نشان از زیبایی و قدرت دارد.

هوش مصنوعی: بسیاری از اسباب بازی‌ها را درست کرد و آن‌ها را در باغ به بچه‌ها داد تا بازی کنند، از گل‌ها و گیاهان استفاده کرد.

هوش مصنوعی: یک موجود زیبا و خوش‌چهره در دست کسی قرار دارد و یک دختر خوش‌چهر نیز به دامان کسی دیگر افتاده است.

هوش مصنوعی: یک نفر که سیمای زیبایی دارد، شگفت‌انگیز و جذاب است و دیگری که با افتخاری خاص، تاجی زیبا بر سر گذاشته است.

هوش مصنوعی: یکی در آغوش دیگری بوی خوشی دارد و دیگری در دستانش حلقه‌ای معطر.

هوش مصنوعی: سپس بسیاری از گوهرها و جواهرات از هم جدا شدند و در فضا پخش گشتند.

هوش مصنوعی: درخت با ده شاخه‌اش شکوفه‌ها را به جلو آورد و آن نعمت را برداشت.

هوش مصنوعی: ابرهای سیاهی که با تندبادی در حال حرکت هستند، از بلایای طبیعی که از دی (بهمن) جدا شده‌اند، بر فراز کوه در حال شکل‌گیری هستند.

هوش مصنوعی: بر آن شد که به سرقت باغ بشتابد، در حالی که آن ایزد زیبا، لباس‌های گرانبها بر تن دارد.

هوش مصنوعی: از کوهسار صدای بلندی بلند شد که به خاطر خشم، مانند اژدهایی پیچید و انعکاس پیدا کرد.

هوش مصنوعی: ناگهان نسیم خوشی وزیدن گرفت و چندین بار بر او ضربه‌ای زد.

هوش مصنوعی: از درد خود شکایت کنید، زیرا آسمان‌ها به خاطر ناله‌ شما پر از صدای غم‌انگیز شده‌اند.

هوش مصنوعی: تو گفتی که یک بنده سیاه‌پوست جرمی کرده است. حالا آقا برای او جزا (پاداش یا مجازات) تعیین کرده است.

هوش مصنوعی: چشمان او آنچنان گریه می‌کند که باعث شکوفایی و سرسبزی باغ و حیاط می‌شود.

هوش مصنوعی: گاه زمانی که خشمگین می‌شود، از دهانش نوری درخشان و زیبا تابیده می‌شود.

هوش مصنوعی: چمن به خاطر صدای بلند و هیاهو شکوفا می‌شود و سمن به دلیل ناله و گریه لبخند می‌زند.

هوش مصنوعی: بهشت آن‌قدر خوشحال و شاداب است که با صدای طبل جنگ و شور و هیجان ارتش شاه، به شادی می‌پردازد.

هوش مصنوعی: به ایران نگاه کن و ببین که در ده سال گذشته چه مشکلاتی مانند آشوب، بلوا، قحطی و کمبود کالاها وجود داشته است.

هوش مصنوعی: ذخیره‌گاه خالی‌تر از مغز وزیر، و ذخیره‌اش نیز از آن حتی خالی‌تر است.

هوش مصنوعی: سازمان‌ها و ادارات در حال نابودی هستند و سپاهیان که بی‌حقوق و بدون پوشش هستند، در وضعیت سخت و ناگواری قرار دارند.

هوش مصنوعی: در اوج خوشبختی و موفقیت، حالت به گونه‌ای است که مانند گدایان در برابر اجنبی‌ها درخواست کمک می‌کنی.

هوش مصنوعی: در هر گوشه‌ای صدای ناهنجاری از بیگانگان به گوش می‌رسد که به تاراج این سرزمین می‌پردازند.

هوش مصنوعی: در هر نقطه‌ای از دنیا، کسانی هستند که قدرت را به ستم‌گری خود اختصاص داده‌اند و در هر گروهی، افرادی وجود دارند که فساد را رهبری می‌کنند.

هوش مصنوعی: خردمند هر روز صبح از نابخردان حُکم و لعن و تنقید می‌شنود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که برخی افراد، به دلیل رفتارهای نادرست و فرصت‌طلبانه، خون مردم را به هدر می‌دهند و ثروت ملت را به نابودی می‌کشند. به عبارتی، این افراد به خاطر طمع و فساد، حقوق و منابع دیگران را ضایع می‌کنند.

هوش مصنوعی: ملک گیلان و مازندران به دست افراد بیگانه و آشنا دچار غارت و ویرانی شده است.

هوش مصنوعی: در هر خیابان و کوچه، گروهی از آشفتگان و کسانی که مشکلاتی به وجود آورده‌اند، جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: در شهر ری، هر دو ماه یک بار، چندین فرمانروا بیچاره و ناتوان بر مسند قدرت می‌نشینند.

هوش مصنوعی: دوستان وطن از شرم سرشان را پایین انداختند، اما در این بین افرادی که انتقاد می‌کنند، با شور و هیجان به بحث و جدل مشغولند.

هوش مصنوعی: در این وضعیت غم‌انگیز، ناگهان از جایی نامشخص، دست قوی و قدرتمندی ظاهر شد.

هوش مصنوعی: با دیدن شکوه و قدرت او، همه چیز به کلی تغییر کرد و حتی آتش فتنه‌ها نیز خاموش شد و در سکوت قرار گرفت.

هوش مصنوعی: تو بودی که در نبردی سخت و خونین در رشت، از خود دفاع کردی و با تحمل سختی‌ها، مقابل مشکلات ایستادگی کردی.

هوش مصنوعی: تو بودی که در میدان جنگ جنوب، جان خود را برای دریا و بیابان فدای کردی.

هوش مصنوعی: تو باعث شدی که گرگان، یعنی گرگ‌های بزرگ و قدرتمند، به خاطر نیروی تو خالی و ضعیف شوند، و این نتیجهٔ یک دسته گرگ نیرومند است که تو را در ضعف خود دیدند.

هوش مصنوعی: تو بودی که با وجود خود، سرزمین را از مکان‌های پایین و تاریک به بالاترین نقاط و درجات هدایت کردی.

هوش مصنوعی: همه می‌دانند که تو چه هنرهای بی‌نظیری داری، اما زبان من از توصیف و ستایش آن‌ها ناتوان است.

هوش مصنوعی: آیا من باید از تیمورتاش درخواست کنم که زبانی شیرین و بیان واضحی به من بدهد؟

هوش مصنوعی: من از قلم او بهره خواهم برد، اما آیا قلم او به من چیزی می‌دهد؟

هوش مصنوعی: پس از آن امکان دارد که از صد دفتر در مدح و ستایشت، حتی یک سطر را بتوانم به خوبی بنویسم.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه برم، همین که از محبت پادشاه دور شدم، غمگینم. به خاطر اینکه دشمنان غیبت بدی از من کرده‌اند و باعث این جدایی شده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی که من انسان نیک‌خواهی هستم، افراد وفادار و با صداقت کم و محدود می‌شوند و کمتر به چشم می‌آیند.

هوش مصنوعی: در دل او آتش عشق وجود دارد و در چشمانش لطافت و حیا نمایان است.

هوش مصنوعی: نویسنده‌ای که وطن‌دوست، آگاه و باتجربه است، سخنرانی توانا و فردی پرهیزکار است.

هوش مصنوعی: شخصی که در سیاست صداقت و شجاعت دارد، از فریبکاری و طمع ورزی دوری می‌کند و از زرق و برق دنیا کناره‌گیری می‌نماید.

هوش مصنوعی: در خارج از محدودیتی که در شعر دارم، خود را از هر علمی جدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: از ریشه واژه‌ها و خطوط و اقوام مختلف، از کجا آمده‌اند و به کجا رسیده‌اند؟

هوش مصنوعی: این بیت به وجود آمدن زمین، ستاره‌ها، حیوانات، انسان‌ها، آب و گیاهان اشاره دارد. به بیان دیگر، در آن به تنوع و گوناگونی مخلوقات و عناصر طبیعی اشاره شده و نقش هر یک در عالم هستی مورد توجه قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: از سخنان داروبن و سر حیوان، می‌توان به تغییر، رشد و ترقی پی برد.

هوش مصنوعی: از آهنگ‌ها و نغمه‌ها و همچنین از اصول و قواعد زبان، از تفسیر و توضیح و همچنین از تاریخ و جغرافیا.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که از هر یک از هنری که دارم، دشمنی زشت و حقه‌باز به وجود آمده است. این نشان می‌دهد که هر چه مهارت بیشتری داشته باشم، بیشتر ممکن است با دشمنی و بدخواهی مواجه شوم.

هوش مصنوعی: این مهارت‌ها و توانایی‌ها مرا از درگاه تو دور کرده است، ای پادشاهی که سرزمین‌ها را فتح می‌کنی.

هوش مصنوعی: چه نگرانی‌ای دارم اگر بر اثر حسادت بمیرم، زیرا بعد از من شعرهایم از من باقی می‌مانند.

هوش مصنوعی: همه افراد در زندگی به کمال و پختگی دست یافته‌اند، اما برخی هم به خاطر مشکلات و چالش‌ها، آسیب‌دیده و زخم‌خورده هستند.

هوش مصنوعی: اگر دیگران بخواهند از شعر من استفاده کنند و آن را بپوشانند، زمانه خود به خود آن را به زینت می‌آراید.

هوش مصنوعی: اگر حسودان ما هم بمیرید، باز هم دستگاه قضا پاک و بی‌عیب خواهد ماند.

هوش مصنوعی: قضاوت باید بر اساس انصاف و عدالت باشد، نه بر اساس ظلم، خساست و بی‌رحمی.

هوش مصنوعی: سخنانی که ما می‌زنیم، از دل ما برخاسته و در آن هیچ‌گونه فریبکاری یا نیرنگی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: بعد از ما، خوب و بد ما را خواهند شناخت، زمانی که اشعار ما را بخوانند.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم شعری بگویم که دروغ نگوید، حتی اگر درباره‌اش حرف و حدیث‌هایی در پس‌زمینه وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: این شعر به وضوح و به طرز شفاف احساسات و زیبایی‌هایش را بیان می‌کند و در آن هیچ گونه زیاده‌گویی وجود ندارد. این احساسات خالص و زنده هستند.

هوش مصنوعی: اگر من به کسی در ظاهر کلامش تکیه کرده‌ام، به معنای واقعی به او وابسته نشده‌ام.

هوش مصنوعی: من به شعر روی نیاوردم، زیرا دل من راضی به هم‌نشینی با اهل مقام و ثروت نیست.

هوش مصنوعی: من تحقیقات زیادی کرده‌ام، بنابراین اگر فرصتی پیش آمد، لطفاً از من دریغ نکنید.

هوش مصنوعی: مصیبت ناشی از تکرار بلاها بسیار سخت و دشوار است، به همین دلیل من از این مشکلات به خداوند پناه می‌برم.

هوش مصنوعی: به آثار فرخی و سروش نگاه کن که شعرهایشان آن‌قدر به هم پیوسته و یکپارچه است که مصراع‌ها گویای جدایی و فاصله نیستند.

هوش مصنوعی: من قدرت و استعدادی در شعر سرایی ندارم، زیرا حافظه‌ام قابل اعتماد نیست و به من خیانت می‌کند.

هوش مصنوعی: مرا به خاطر سبک نظم خاصم مورد انتقاد قرار دادند و گفتند که این نوع گفتار کهن و قدیمی است، تا کجا ادامه دارد.

هوش مصنوعی: همه در مورد نثر انتقاد کردند که چرا این روش جدیدی به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: کساني که نمی‌دانند، به این نکته پی نمی‌برند که این سخن کهن، یک کلید مهم در علم و دانش است که می‌تواند به حل مشکلات کمک کند.

هوش مصنوعی: زبان را از افت و زوال محافظت کن و سخن را از کج‌روی و انحراف دور نگه‌دار.

هوش مصنوعی: نثر قبلی به قدری ناقص و ناتمام است که نمی‌تواند هدف و منظور را به خوبی منتقل کند.

هوش مصنوعی: شعر دارای قاعده و نظم خاصی است که آن را از نثر متمایز می‌کند و کسی نمی‌تواند به‌راحتی شعر را با نثر یکی بداند، زیرا هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند.

هوش مصنوعی: اگر مردم ندانند که نثر چیست، چگونه می‌توانند با علم و معرفت آشنا شوند؟

هوش مصنوعی: در ایران، به زبان عربی نثر نوشته شده است زیرا در نثر عربی فضای بیشتری برای بیان مطالب وجود دارد.

هوش مصنوعی: در گذشته کسی به نثر اهمیت چندانی نمی‌داد، زیرا شعر از محبوبیت و توجه بیشتری برخوردار بود.

هوش مصنوعی: در تلاش برای زیبایی و نظم، دریایی پر از رنگ، برگ و آهنگ ایجاد شده است.

هوش مصنوعی: نثر عربی از سایر نثرها زیبایی و ارزش بیشتری دارد.

هوش مصنوعی: به جز چند کتاب از نویسندگان گذشته که به طرز نادرستی از آن‌ها تقلید شده است، بقیه آثار جدید و اصیل هستند.

هوش مصنوعی: اگر هنری وجود دارد که بایستی به نمایش گذاشته شود، باید به نحوی باشد که درخشش و اهمیت آن به قدری باشد که حتی بهترین‌ها نیز نتوانند از آن عبور کنند.

هوش مصنوعی: من از نثر نوینی استفاده می‌کنم تا نیازهای مردم برطرف شود.

هوش مصنوعی: اگر این شیوه نوشتن بیهوده نبود، هر کسی با کمال احترام درود می‌فرستاد.

هوش مصنوعی: تو به هر عقل و اندیشه‌ای تأثیر نگذاشتی، همان‌طور که در هر میهمانی، چون گل، صفا و زیبایی نیاوردی.

هوش مصنوعی: هر چیزی که مردم دوست دارند، از لحاظ صحیح و درست بودن پذیرفته شده است و هر آنچه که مورد پسند نیست، نادرست و خطا به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: چشم حسود فقط عیوب مردم را می‌بیند و نمی‌تواند خوبی‌ها و زیبایی‌های آن‌ها را ببیند.

هوش مصنوعی: اگر تو صد هنر داشته باشی، فقط یک عیب تو را حسودان سرزنش می‌کنند و به آن عیب توجه می‌کنند.

هوش مصنوعی: حسودان به پیامبر هاشمی تهمت‌ها زدند و از این قبیل افتراءها کردند.

هوش مصنوعی: شعر مانند قرآن است و الف لام میم و الف لام هیچ معنایی ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی که گرگ حسود به پیامبر حمله کرد، آیا تو می‌گویی که آهو نمی‌تواند مرا بگیرد؟

هوش مصنوعی: بهار که می‌رسد و گل‌ها در گلستان می‌شکفند، چهره زیبای طبیعت دل‌ها را شاد و خوشحال می‌کند.

هوش مصنوعی: سر تو همیشه سرسبز باشد و بدن تو نیرومند. برای تو خوشبختی و ماندگاری آن خوشبختی را آرزو می‌کنم.

هوش مصنوعی: کشورم در سایهٔ عدل و انصاف تو پر رونق و شکوفا و زیبا خواهد بود.