هوش مصنوعی: غم و اندوهی که بر من سایه افکنده، مانند این گنبد آسمانی دور من را فرا گرفته است.

هوش مصنوعی: من عیسی هستم، معلمی که یهودیان مرا در زندان کرده‌اند.

هوش مصنوعی: به قدری به من آسیب و ضربه زده‌اند که روزهایم به تیره‌گی می‌گذرد و زندگی‌ام به سادگی عمر یک روز پرنده است.

هوش مصنوعی: من از پسر و دخترم جدا هستم و به خاطر اینکه بی‌پدر و مادر هستم، دشمنی برایم ایجاد شده است.

هوش مصنوعی: وقتی به خودم نگاه می‌کنم، می‌بینم که تنها چیزی که برایم اهمیت دارد، عشق به وطن و شعر گفتن است و هیچ خطایی از من سر نمی‌زند.

هوش مصنوعی: اگر برای آزادی و راحتی خود تلاش کنم، هرگز به ذلت تسلیم شدن زیر فرمان دیگران تن نخواهم داد.

هوش مصنوعی: من از ثروت و مقام و دارایی خداحافظی کردم تا مانند دیگران، خدمتگذار نباشم.

هوش مصنوعی: خدمت‌کردن به نادانی‌های دیوانه‌وار کار عاقلانه‌ای نیست و افراد باهوش چنین کاری نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: من به عنوان کارمند و در عوض زحمت‌هایم، زندگی‌ام را تأمین می‌کنم. این کار بهتر از این است که به طمع و سوءاستفاده بپردازم.

هوش مصنوعی: در نهایت، حرص و طمع به ذلت و خواری منجر می‌شود، همانطور که در ماجرای «تیمور» به وضوح دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: با این‌که هر دو اکنون در زندان هستیم، اما در این قضاوت تفاوت‌های بسیاری وجود دارد.

هوش مصنوعی: مردم به من نفرین می‌کنند، اما در عوض برای دیگران تحسین و نیکویی می‌فرستند.

هوش مصنوعی: ناتوانی و ضعف فرد را به بردگی و تسلیم در می‌آورد و باعث می‌شود که فرد در خود غرق شود، خودرا فراموش کند و به خودپرستی و تکبر دچار شود.

هوش مصنوعی: آسان‌تر است که به خود آسیب برسانی و رنج ببری، تا اینکه به دیگران صدمه بزنی و دردشان را افزایش دهی.

هوش مصنوعی: محبوس بودن من، نتیجهٔ گذشته‌ام است. ای دوست، بد نکن، زیرا عذاب و پاداشی در کار است.

هوش مصنوعی: اگر کسی امروز با من بدی کرده باشد، عاقبت‌های سخت‌تری را تجربه خواهد کرد و کیفر اعمالش را خواهد دید.

هوش مصنوعی: بهای آزادی و خوشی را بدان، ای کسی که به آزادی و لذت می‌رسیدی.

هوش مصنوعی: ای خدا، از این درد و رنج خسته شدم، چه تدبیری جز شکرگزاری برایم باقی مانده است؟

هوش مصنوعی: خوشحالم که از عیب‌ها و ننگ‌ها پاک شدم و دل‌ام از کینه و دشمنی دور شده است.

هوش مصنوعی: دارم فرزندی به نام هوشنگ که هیچ عیبی ندارد و به شکرانه‌ی این نعمت، از خداوند سپاسگزارم.

هوش مصنوعی: پس از هوشنگ، چهار شخصیت دیگر به نام‌های مامی، مهری، ملکی و پری به وجود آمدند.

هوش مصنوعی: بودن هوش مانند عقل و روح است، که از نور و زیبایی فراتر رفته‌اند.

هوش مصنوعی: مادر او چه موجودی است؟ کهکشان آن، که به اجرام آسمانی مادری می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر او را به حال خودش بگذاری و از غم و نگرانی‌های فرزندان بگذری، می‌توانی به آرامش برسی.

هوش مصنوعی: مانند راهی که از گرد و غبار کاهکشان به وجود می‌آید، خانه را با نور ماه و زیبایی مشتری فرا می‌گیرد.

هوش مصنوعی: من در میان آن هفت نفر به حساب آمده‌ام، مانند هفت آسمان که در بی‌اختیاری کنار یکدیگرند.

هوش مصنوعی: چهره‌ات پکری و فقیر به نظر می‌رسد، مانند اینکه فشار سنگینی بر دوشت باشد، شبیه به حلقه‌ای که از نگین تهی شده باشد.

هوش مصنوعی: نرمی و ظرافتی مانند چنبر دارد، اما با وجود لاغری‌اش، همه چیز را به دور خود می‌چرخاند.

هوش مصنوعی: من مانند حلقه‌ای گشتم و دوباره فلک با ضربه‌های سخت خود، به من آزار می‌رساند.

هوش مصنوعی: می‌خواهد این حلقه را بشکند و آن را به نگینی از زرگری تبدیل کند.

هوش مصنوعی: پس در نگین‌دان، ستاره‌ای از مدح و بزرگی را همچون گوهر قرار دادند.

هوش مصنوعی: لقمان‌الدوله که همچون مسیح، ادعای پیامبری به او می‌آید.

هوش مصنوعی: چرخ هنر، نتیجهٔ شخصی به نام ادهم است که با استعداد و هنرمندی‌اش، شناخته شده و معروف است.

هوش مصنوعی: دلی در سینه‌اش وجود دارد که به اندازهٔ یک اقیانوس وسیع و عمیق است.

هوش مصنوعی: اگر روزی به در خانه‌اش بروی، به وضوح خواهی دید که چه تلاشی برای تو کرده است.

هوش مصنوعی: در دادگاه، افراد زیادی حضور داشتند، از جمله مردان و زنانی که لباس‌های ساده‌ای به تن داشتند و همچنین اشراف زادگان و مقامات نظامی و کشوری.

هوش مصنوعی: به خاطر مهربانی و شفقتی که با فقرا دارم، همیشه در کنار دوستان و مقاماتم قرار می‌گیرم.

هوش مصنوعی: شخصی نبض فردی را می‌گیرد و اطلاعاتی از وضعیت او به دست می‌آورد. سپس دارویی تجویز می‌کند و همزمان دارویی هم به سر او می‌زند.

هوش مصنوعی: اگر در نیمه شب صدای کسی را از دور بشنوی، به گونه‌ ای ظاهر می‌شود که گویی یک پری نزدیک توست.

هوش مصنوعی: غنی و فقیر در نزد او هیچ تفاوتی ندارند و در قضاوت او، هر دو یکسان هستند.

هوش مصنوعی: دردی که از بدن بیمار ناشی می‌شود، هر چه که باشد، چه در درون او و چه در ظاهرش، او را رنج می‌دهد.

هوش مصنوعی: مردی جوانمردانه با مرگ روبه‌رو می‌شود و او را از در مشکوک به سمت رهبری می‌کشاند.

هوش مصنوعی: اگر کسی بوی ناخوشی را از دور بشنود، وقتی به نزدیکی‌اش می‌رسد، نشان از هوش و درایت اوست.

هوش مصنوعی: زمانی که انسان صدای او را می‌شنود، آرامش دلش مانند بستری نرم می‌شود.

هوش مصنوعی: تمامی ویژگی‌های جوانمردی و آزادگی در یکجاست و همچنین شامل خردمندی و خوش‌صحبتی نیز می‌شود.

هوش مصنوعی: او همواره مورد توجه و درخواست پادشاهان قرار داشت، چه در روز و چه در شب، با وجود تمام درخواست‌ها و خواسته‌ها.

هوش مصنوعی: انسان به انتخاب خود به خدمت مردم مشغول شد و از خدمت به شاهان آزاد گردید.

هوش مصنوعی: زمانی که خداوند، مخلوق خود را دوستی قرار داد، او را به یاری خود توفیق داد.

هوش مصنوعی: در این سرزمین، تو اولین پزشک هستی که نام نیک و ویژگی‌های خوب داری.

هوش مصنوعی: خداوند به او زنی با شخصیت و اصالت بخشی و چندین پسر با ارزش عطا کرد.

هوش مصنوعی: شخصی مانند بهار، در قدردانی و ستایش، به زبان آمده است که کنایه از زیبایی و طراوت دارد؛ و این اشاره به دو شاعر معروف فرخی و عنصر دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که در زندگیت باید به حقایق و واقعیت‌ها توجه کنی و در انتخاب‌هایت دقت کنی. برخی از افراد برای خودشان، بدون شناخت کافی از واقعیت‌ها، باورهایی ایجاد می‌کنند. بنابراین مهم است که با آگاهی و درک درست از اوضاع، قدم برداری.

هوش مصنوعی: دوستان عزیز، در هنر پزشکی و ادبیات، هیچ کس مانند من و تو نمی‌تواند هم‌پیمان و همراز باشد.

هوش مصنوعی: من به اندازه‌ای که لایق تو هستم، تو هم به اندازه‌ای که شایسته‌ام، باید به من احترام بگذاری.

هوش مصنوعی: تو به جای اینکه به ملاقات من در زندان بیایی، از روی دل‌گسستگی و ناراحتی به سراغم نیامدی.

هوش مصنوعی: تو به خانواده‌ام نزدیک شدی و با محبت و مهربانی به آن‌ها توجه کردی.

هوش مصنوعی: تو با زیبایی‌ات گروهی را جلب می‌کنی، اما اگر به چهره‌شان نگاه کنی، حیف خواهد بود.

هوش مصنوعی: شما به صورت ساده‌دلانه و با حسن نیت، سخنان بی‌اساس آنها را پذیرفتید.

هوش مصنوعی: آنها به شکایت و فریاد تو توجه نکردند، این بی‌شرف‌ها مانند اسب احمق و کر هستند.

هوش مصنوعی: کسی که به دانش و آگاهی گوش نمی‌دهد، در عوض به نادانی و تنبلی خود مغرور است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که کالا یا محصولی که او دارد، در میان این افراد فروش خوبی ندارد و هرچقدر که مشتری بیشتری داشته باشد، ارزش و قیمت آن کالا بیشتر خواهد بود. در واقع، این نشان می‌دهد که وجود مشتریان زیاد به افزایش ارزش و فروش کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: کافران به خوبی می‌دانند که دشمنان هستند و همین آگاهی‌شان نشان‌دهنده کفرشان است.

هوش مصنوعی: در این شهر چه چیزی وجود دارد که به جز خردمندی و دانشوری، دیگر در شایستگی‌ها و خوبی‌ها مشهور باشد؟

هوش مصنوعی: زبان حال او به وضوح بیانگر این است که در زمانی که فصل گل‌چینی و آوازخوانی است، او در بند و حبس قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر او را بکشند، جای تعجبی ندارد، چون زاغ همواره دشمن کبک دری است.

هوش مصنوعی: اگر او را نزنند به خاطر ترس مردم، بی‌چادر بودنش عصمت و پاکی او را از بین نمی‌برد!

هوش مصنوعی: دل کسی که در آن حکمت و دانایی حکمفرماست، پاک و زلال است مانند آینه‌ای که تصویر اسکندر را منعکس می‌کند.

هوش مصنوعی: ولی هیچ‌کس احوالی از من نمی‌گوید، این نقص تربیت و خوی بد اوست.

هوش مصنوعی: هر کسی که تنها به غم خودش فکر کند و نگران حال و آینده این سرزمین نباشد، در حقیقت، مانند مرده‌ای است که روحش در این مملکت زندگی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: مردان و زنان از گرسنگی ناله و فریاد می‌کنند و در حالی که حاکمان در خوشی و راحتی به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: همه به دلیل ترس از خیانت، به خوبی وظیفه‌ی خدمتگزاری را رها کرده‌اند.

هوش مصنوعی: حال من را به کسی نشان ندهید، زیرا این شرایط مرا از حالت اضطراب نجات نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: به طور کامل سکوت کرده و از خیر همگان دوری می‌کند، اما به دلیل بدگویی دیگران، ناراحت و آشفته می‌شود.

هوش مصنوعی: سخاوت و generosity از بین رفته و فقط ترس و حسادت باقی مانده است، همچنین فریبکاری و نیرنگ نیز در بین مردم رواج یافته است.

هوش مصنوعی: اگر کسی ببیند که سر بی‌گناهی بر دم تیغ قرار گرفته، نشان می‌دهد که ظلم و بی‌عدالتی در جامعه وجود دارد و بر بی‌گناهان ظلم می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی سخنی به شاه بگوید، باید مراقب باشد که در آخرین لحظات، جان خود را از خطر نجات دهد.

هوش مصنوعی: اگر پای زری در میان نباشد، هیچ کس از روی حماقت دم نمی‌زند.

هوش مصنوعی: این شعر به تضاد و تناقض در رفتار و نقش افراد اشاره دارد. به معنای این است که گاهی اوقات فردی می‌تواند هم ظالم باشد و هم به عنوان حامی عدالت عمل کند، یا هم قاضی باشد و هم در عین حال به دیگران اتهام وارد کند. این پیام به وضعیتی اشاره دارد که در آن افراد به دو جنبه متفاوت و متضاد خود عمل می‌کنند و در این حالت، اعتماد به آنها دشوار می‌شود.

هوش مصنوعی: ای لقمان! این سخن تازه و شعر زیبا، یادگاری از من برای توست.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه بهار تو در این سرزمین بی‌گناهی کشته می‌شود.