هوش مصنوعی: بهار سبز و دلنشین حلّه از دورترین نقاط بدخش تا خود حلّه گسترش یافته است.

هوش مصنوعی: باغ مانند اتاق عروسی شده و گل سرخ به زیبایی در آن نشسته است، گویی که در لباس عروسی خود در اتاقش قرار دارد.

هوش مصنوعی: در آغاز صبح، نسیم ملایم و خوشبو به آرامی می‌وزد و مانند عروس به باغسرا می‌آید و گل‌ها را به سمت آسمان می‌کشاند.

هوش مصنوعی: باغی وجود دارد که گل‌های آن را به‌صورت رسمی به همدیگر پیوند زده‌اند و در آن، سبزه‌ها به شکلی زیبا و منظم در کنار هم قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: سپس زیر هر جمله‌ات، از شوق بنفشه نوشته‌ای خوش‌خط و زیبا مثل خط مزدها.

هوش مصنوعی: به درخت بید، رنگ سبز فُستُق مانند پوششی است که بر روی درخت سرو سبز و درخشان مانند زمرد قرار دارد.

هوش مصنوعی: بادام، مانند درختی است که پوشش سفیدرنگی دارد و برگ‌های سبز رنگ آن به خوبی بر روی آن نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: به درختان ارغوانی نگاه کن که در کنار هم ایستاده‌اند و با رنگ قرمز پرچم‌هایشان زیبا شده‌اند.

هوش مصنوعی: نرگسک نرم و لطیف، با سر پایین مانند دختران کوچک خجالتی به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر روز مانند موبدان، دسته‌ای از گل‌ها به استقبال شمس می‌آیند و برای او نماز می‌خوانند.

هوش مصنوعی: در صبح، چهره‌ات به سمت مشرق و در غروب، به سمت کعبه است.

هوش مصنوعی: گلنار مانند شعله‌ای است که آتش ندارد و لاله مانند آتشی است که شعله‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: زمانی است برای نوشیدن می، اما من از آن بی‌بهره‌ام. کسی که به راحتی می‌تواند از آن لذت ببرد، اکنون در دسترس من نیست.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف فردی اشاره دارد که در یاد خداست و در میان مردم از دیگران متمایز و برجسته‌تر است، مانند قله‌ای که از کوه‌ها خود را بالا می‌آورد و درخشان‌تر از سایرین دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، سرنوشت با نیتی بد برای تو در کمین است و همانند خنجری که به بدن بی‌رحمانه فرود می‌آید، به تو آسیب خواهد زد.

هوش مصنوعی: وقتی که تیرتو از کمان رها شود، به راحتی می‌تواند از میان سپر عبور کند، مانند اینکه تو با یک طراحی مناسب، روش‌های پیروزی را می‌آموزی.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، بهار در این زندان چه معنایی دارد زمانی که مادرت در حال غم و اندوه است؟

هوش مصنوعی: در شب عید و زمان خوشی، سرنوشت مرا در این دام گرفتار کرده است.

هوش مصنوعی: هر وقت به طور ناگهانی، بدون دلیل، نیروی انتظامی به من حمله می‌کند.

هوش مصنوعی: یک وجود بود و پس از آن به دو تبدیل شد و زمانی که به سه رسید، من را در این وضعیت گیج و سرگردان کرد.

هوش مصنوعی: در شب عید، من در بستر خوابیده بودم و ناگهان بدون اینکه متوجه شوم، به سراغم آمدند.

هوش مصنوعی: آهسته و با احتیاط از کوچه‌ای وارد باغ شدند، مانند این که یک مورچه به آرامی حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: فخرایی که ناتوان بود، به عنوان پیش‌گام حرکت می‌کرد و چند اسبکار بدشکل و کج‌قواره هم کنارش بودند.

هوش مصنوعی: نوشته‌ها و مدارک من را به طور نامنظم و بی‌نظم جمع کردند، انگار که در کیسه‌ای ریخته یا چنان که شوله‌ای به هم آمیخته شده است.

هوش مصنوعی: در آن لحظه مرا مانند گرگی که بره‌ای را از گله می‌گیرد، اسیر کردند و بردند.

هوش مصنوعی: اتاق من هرچند خیلی شلوغ و ناآرام نیست، اما به هر حال امکاناتی مثل تخت و رختخواب و پشتی در آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: اینجا چای، کتاب، منقل و سیگار وجود دارد و همچنین شمع، لگن و لگنچه و حوله هم هست.

هوش مصنوعی: اما غم کودکان من را به شدت ناراحت کرده است. آیا کسی مانند من که بی‌چاره و ناتوان است، وجود دارد؟

هوش مصنوعی: می‌گویند که هفت سال پیش از این در خانه‌ات چه کسی زندگی می‌کرد؟

هوش مصنوعی: می‌گویم که افراد بی‌دین و دمدمی‌مزاج زیادی وجود دارند، و همچنین افرادی هستند که به عنوان اجیر و نوکر در کارها مشغولند.

هوش مصنوعی: این بیت به ارادت و خدمتگذاری به شخصیت‌های مهم و محترم جامعه اشاره دارد و بیان می‌کند که همه افراد با مقام و گرفتاری‌های مختلف، در خدمت به ملت و کشور نقش دارند. در واقع، هیچ‌کس بیکار نیست و همه باید در راه خدمت و حمایت از جامعه تلاش کنند.

هوش مصنوعی: هر دوشنبه، فرصت‌های خوبی در سرای من فراهم می‌شود، مانند شب قدر که مسجد سهله پر از برکت و معنویت است.

هوش مصنوعی: هر کس در جستجوی نفع و سود خود است، مانند چهارپایانی که برای رسیدن به علف و مرتع تلاش می‌کنند.

هوش مصنوعی: این توصیه را بپذیر و به دیگران هم کمک کن که بالا بروند؛ همچنین آماده باش تا از این سرمایه برای سفر خود بهره‌برداری کنی.

هوش مصنوعی: هرکس بدون انتظار پاداش و کمک از دیگران به برآورده کردن نیازهای دیگران می‌پرداخت، به خاطر رضای خداوند این کار را انجام می‌داد.

هوش مصنوعی: می‌گویند که «شعله» و «بقایی» با تو چه ارتباطی دارند در کل.

هوش مصنوعی: اگر بگویم که هیچ‌کدام از این دو نفر را فراموش نمی‌کنم، حتی اگر سه سال در سرما و سختی زندگی کنم.

هوش مصنوعی: مدت چهار سال در تنهایی گذراندند و اسم و نشانی از آنها محو و فراموش شد.

هوش مصنوعی: مرد سفر کرده، چطور می‌تواند به یاد آن مکان‌های آشنا و خاص بیفتد؟

هوش مصنوعی: به جز چند دوست وفادار که از روی محبت و دوستی به من علاقه‌مندند، کسی دیگر در کنارم نیست.

هوش مصنوعی: من با هیچ‌کس دیگر ارتباط خاصی ندارم، زیرا آن‌ها از نوع مردم نادان و پست هستند.

هوش مصنوعی: به خدا قسم که در این ذهن دیگر هیچ یاد و نشانی از شعله و حیات باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: اگر دلیلی برای پنهان‌کاری وجود داشته باشد، چه اهمیتی دارد؟ دیگران هرچه می‌خواهند بگویند.