هوش مصنوعی: صبح دوم فرا رسیده، سپیده دم درخشان نمایان شده و ستاره زهره دیده می‌شود در حالی که ماه هنوز پنهان است.

هوش مصنوعی: دست افق به سمت افق کشیده شد، رنگ بنفش مثل سنجاب به دور دامان طبیعت با شکوه خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: برگ‌های درختان مانند می‌کشان که در صبح زود به حیات خود ادامه می‌دهند، با اشتیاق و نشاط خاصی به هم می‌زنند.

هوش مصنوعی: صدای آرام پرندگان در شاخه‌های درخت، مانند صدای همهمه و شادی مهمانان در یک دورهمی است.

هوش مصنوعی: شخص سالخورده در جستجوی خوشی و زیبایی به سراغ دختران جوان می‌رود و با دقت و چالاکی به آن‌ها توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: پس در ایوان را باز کن، ببین چه رخ داده است؟ ماه تابان در تاریکی شب غالب شده است.

هوش مصنوعی: در ورودی ایوان، نور درخشانی به مشعل و آتش روشنایی بخشیده است.

هوش مصنوعی: آتش و آتشکده‌ها مانند جواهرات بزرگ هستند و زینت جاودانه‌ای به جهان می‌بخشند.

هوش مصنوعی: پیر مقدس دست به دامن خدا زد و به نیایش و درخواست از او پرداخت، در حالی که او خالق دو جهان است.

هوش مصنوعی: آتش بهرام که به دلیل قدرت خود معروف بود، به بوی چوب عود تبدیل شد و درخشان شد.

هوش مصنوعی: نور مشک و ایوان به شدت افزایش یافت و همه جا روشن و درخشان شد.

هوش مصنوعی: هیچ نشانه‌ای از آن شب تاریک باقی نمانده است، شیطان رفته و تنها خداوند باقی مانده است.

هوش مصنوعی: وقتی نیایش به پایان رسید، شاه زنان وعده ناهار را به‌صورت شفاف اعلام کرد.

هوش مصنوعی: زنان و مردان در کنار سفره نشسته بودند و از هر دو طرف، بچه‌ها در حال بازی و خندیدن بودند.

هوش مصنوعی: نان، شراب و کباب به ترتیب و با نظم کنار هم قرار گرفتند. سپس صدای زمزمه‌ای بلند شد و نان‌ها خورده شدند.

هوش مصنوعی: سپس پیر به پسرانش گفت: ای پسران دلیر ایران!