هوش مصنوعی: شما به من که دلبسته‌ام، مانند پیراهنی که به یعقوب پیر رسید، کمک کردید. این اشاره به محبت و توجه شما دارد که برای من بسیار ارزشمند است.

هوش مصنوعی: در جایی نوشته‌ ای زیبا دیدم که باعث روشنایی چشم‌های من شد.

هوش مصنوعی: طریقه و سبک زندگی خواص و عوام، هر دو در یک هنر و مهارت گنجانده شده است.

هوش مصنوعی: دو رنگ زیبا در یک گل مانند دو جان گرانبها در یک بدن هستند.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و ظرافت هنر و طبیعت اشاره دارد. تصویر زیبای یک غزال که نمادی از لطافت و زیبایی است، در کنار تجلیاتی از هنرهایی که تازه و بدیع هستند، به نمایش گذاشته شده است. در واقع، این دو تصویر به هم پیوسته‌اند و نشان‌دهنده ارتباط میان زیبایی‌های طبیعی و هنرهای انسانی هستند.

هوش مصنوعی: در هر نکته‌ای که بیان می‌شود، هزار مفهوم نهفته است و در هر مفهوم نیز هزار سخن دیگر وجود دارد.

هوش مصنوعی: سخنان به زیبایی و استحکام به یکدیگر متصل شده‌اند، مانند زنجیری که از حلقه‌های محکم و منظم تشکیل شده است.

هوش مصنوعی: یعنی در نثر، نثر و در نظم، نظم به مبارزه می‌پردازند و هر کدام سعی دارند بر دیگری غلبه کنند.

هوش مصنوعی: فکر من مانند شیری قوی و قدرتمند است که به تله افتاده و نیروی آن مانند غزالی است که زیبایی و لطافتی خاص دارد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که یک پزشک از سرزمین پارس برای معاینه و درمان دل من آمده است.

هوش مصنوعی: در شهری به نام اصفهان گرفتار شده‌ام و مانند بیژن در چاهی محبوس هستم.

هوش مصنوعی: نه من مانند منیژه هستم که در دشواری‌ها، یار و هم‌درد باشم و نه مانند تهمتن هستم که در امنیت و آرامش به سر برم.

هوش مصنوعی: بند من از غم و ناراحتی ساخته شده است، اما اگر بند بیژن از آهن باشد.

هوش مصنوعی: اگرچه زنجیر آهنی می‌تواند شکسته شود، اما زنجیر احساسات و قفل اندوه هرگز نمی‌تواند به آسانی شکسته شود.

هوش مصنوعی: هفت نفر دلگیر و ناراحت هستیم، من و همسرم و سه دختر و دو پسر، که مانند عقدی ناامید به هم پیوسته‌ایم.

هوش مصنوعی: به نظر برخی افراد، من گناهکار هستم، اما آیا می‌توان گناه کودک و زن را توجیه کرد؟

هوش مصنوعی: من نه تنها به دور کسی می‌گردم و نه کسی به دور من می‌چرخد.

هوش مصنوعی: ما همچون جذامیان شده‌ایم، نه از دوستان چیزی داریم و نه از دشمنان.

هوش مصنوعی: خانه‌ام در شهر ری زیر برف و یخ روزهای دی و بهمن خراب شده است.

هوش مصنوعی: ای کاش خداوند خانه‌ی کسی را ویران کند که باعث ویرانی خانه‌ی من شده است.

هوش مصنوعی: هوا در بهمن و دی، مانند دشمنان دیگر، دوباره خود را نشان داده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که مورد توجه پادشاه باشد، نباید به کسی دیگر چشم دوستی بیندازد و به او محبت کند.

هوش مصنوعی: من به عهد و پیمان شاه قسم خورده‌ام که پیش فرمان و قدرت خداوندگار مطلق باشم.

هوش مصنوعی: با دستان خود، نام و نشانی ثبت کرده‌ام که هرگز از یادآوری گذشته‌ها خارج نشوم و پا نگذارم بر آستانه‌ی فراموشی گذشته‌های دور.

هوش مصنوعی: عهد و پیمان پادشاه را نمی‌شکنم، چون نمی‌خواهم نامم را به عنوان کسی که عهدشکن است برسانند.

هوش مصنوعی: شاه باید به قوانین و آداب و سنن احترام بگذارد و متعهد به حفظ اصول مشروطه باشد.

هوش مصنوعی: هرگز محبت و عشق خود را از دست نمی‌دهم، حتی اگر این عشق باعث شود که رگ قلبم پاره شود. همچنین هرگز پیمان و قرارداد خود را نمی‌شکنم، حتی اگر سرم خرد شود.

هوش مصنوعی: شاه مشروطه در غربت به دنیا آمد و جانش از رنج‌ها و مصیبت‌ها آزاد شد.

هوش مصنوعی: پهلوی پادشاه شده و جز به خوبی نباید به او فکر کرد یا قضاوت کرد.

هوش مصنوعی: توانایی او فراتر از هر قانونی است و او می‌تواند هر آنچه بخواهد به راحتی انجام دهد.

هوش مصنوعی: اگر او را بکشند یا رهایش کنند، شاید در جلوتر از این، تاج و شمشیر و کفن وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: دشمنان او مانند بادی بی‌فایده هستند، در حالی که دوستانش به پاداش و خوب rewards نزدیکند.

هوش مصنوعی: من نه به پایبندی او نیاز دارم و نه به حفاظت و ایمنی که او فراهم می‌کند.